Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

R1VkFUYTk0Thh1

Ćwiczenie 1

Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.

Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Ćwiczenie 1

R1aChNPPnibGP

(Uzupełnij).

Ćwiczenie 2

RZq12LOr0O6u7

Na ilustracji jest rurka z owalnymi strukturami, w jej sąsiedztwie jest wypukła część struktury. Poprowadzono strzałkę od rurki z owalnymi elementami w stronę wypukłej struktury. Strzałkę opisano jako C O indeks dolny 2. Od wypukłej struktury biegnie strzałka do rurki z owalnymi elementami. Strzałka oznacza O indeks dolny dwa. — Źródło: domdomegg, Wikimedia Commons, licencja: CC BY 4.0.

Rw0XtgnyiqKCh

Na schemacie przedstawiono jeden z etapów wymiany gazowej u ssaków. Na podstawie analizy schematu zaznacz prawidłowe dokończenie zdania wraz z uzasadnieniem. Schemat obrazuje drugi etap wymiany gazowejpierwszy etap wymiany gazowej, ponieważ tlen przechodzi z komórek ciała do krwi{#dwutlenek węgla dyfunduje z krwi do pęcherzyka płucnego}dwutlenek węgla przechodzi z krwi do komórek ciała.

RpyhEXTnKdCMZ1

Ćwiczenie 3

Uzupełnij zdania, wybierając poprawne odpowiedzi. Podczas wewnętrznej wymiany gazowej tlen dyfunduje ze środowiska o wyższymniższym ciśnieniu parcjalnym, jakie panuje w pęcherzykach płucnychkrwi tętniczej, do komórek ciałakrwi żylnej, gdzie panuje wyższeniższe ciśnienie parcjalne tego gazu.

R1ejPB50oudV92

Ćwiczenie 4

Łączenie par. Oceń słuszność stwierdzeń dotyczących etapów i lokalizacji wymiany gazowej u zwierząt.. Drogi pobierania i oddawania gazów oddechowych zależą od tempa przemian metabolicznych zwierząt.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Mały stosunek powierzchni do objętości ciała ułatwia wymianę gazową całą powierzchnią ciała.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. U owadów wymiana gazowa wewnętrzna zachodzi między przetchlinkami a systemem tchawek.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Transport gazów oddechowych pomiędzy narządami wymiany gazowej zewnętrznej odbywa się za pośrednictwem płynów ustrojowych.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz

RLXigGbhyCAlp2

Ćwiczenie 5

Z podanych wartości ciśnień parcjalnych gazów oddechowych występujących w określonych narządach wybierz i zaznacz te, które warunkują wymianę gazową zewnętrzną. Możliwe odpowiedzi: 1. Dwutlenek węgla w pęcherzyku płucnym 40 mmHg, 2. Tlen w krwi tętniczej dopływającej do komórek ciała 95 mmHg, 3. Tlen w krwi żylnej dopływającej do płuc – 40 mmHg, 4. Dwutlenek węgla w komórce ciała 46 mmHg, 5. Tlen w powietrzu pęcherzykowym 100 mmHg

R1b0A0lOjErmT2

Ćwiczenie 6

Zaznacz prawidłowe dokończenie zdania.

Dwutlenek węgla w drugim etapie wymiany gazowej… Możliwe odpowiedzi: 1. przechodzi z krwi do komórek ciała, zgodnie w różnicą ciśnień parcjalnych., 2. dyfunduje, dzięki różnicy ciśnień parcjalnych, z narządu wymiany gazowej do krwi., 3. dyfunduje z tkanek do krwi, gdzie panuje niższe ciśnienie parcjalne CO₂., 4. przechodzi przez powierzchnię oddechową narządu wymiany gazowej do płynów ustrojowych.

Ćwiczenie 7

Na schemacie przedstawiono etapy i lokalizację wymiany gazowej z uwzględnieniem warunków – wartości ciśnienia parcjalnego.

R1Ga0UOVqON12

Na schemacie przedstawiono etapy i lokalizację wymiany gazowej z podaniem wartości ciśnienia parcjalnego. Od góry schematu do dołu są kolejno: środowisko, drogi oddechowe, pęcherzyk płucny, układ krwionośny, komórka docelowa. Wartość ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla wzrasta od wartości 0,2 w środowisku, przez wartość 40 w pęcherzyku płucnym, wartość 46 w układzie krwionośnem, do wartości powyżej 45 w komórce docelowej. Wartość ciśnienia parcjalnego tlenu maleje od wartości wyjściowej 160 w środowisku, przez wartość 100 w pęcherzyku płucnym, 97 w układzie krwionośnem, do wartości 30 w komórce docelowej. Wartość ciśnienia parcjalnego azotu w środowisku wynosi 596, w pęcherzyku płucnym 573, w układzie krwionośnem 573, w komórce docelowej 573. — Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

R1ZanHCzUBkt6

Korzystając z informacji przedstawionych na schemacie oraz własnej wiedzy, wyjaśnij, dlaczego ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla w żyle płucnej i powietrzu pęcherzykowym jest takie samo. W odpowiedzi uwzględnij etap wymiany gazowej. (Uzupełnij).

Przypomnij sobie zasadę, według której zachodzi wymiana gazowa.

W drugim etapie wymiany gazowej dwutlenek węgla dyfunduje z krwi dopływającej do płuc (tętnicy płucnej) do pęcherzyków płucnych, zgodnie z różnicą ciśnień parcjalnych: z wyższego w tętnicy płucnej do niższego w pęcherzyku płucnym, aż do wyrównania wartości ciśnień parcjalnych. Dlatego ciśnienie parcjalne w obu narządach jest takie samo.

Ćwiczenie 8

Wypławek jest przedstawicielem drobnych zwierząt wodnych. Wymiana gazowa pomiędzy środowiskiem a organizmem odbywa się u niego bezpośrednio i wydajnie, na zasadzie dyfuzji przez powłoki ciała. Na schemacie przedstawiono wymianę gazową między środowiskiem a komórkami ciała wypławka.

RJoMHbhFeWX5O

Na ilustracji przedstawiono płaskie ciało wypławka. Pod ciałem zwierzęcia jest przekrój przez jelito. Od dołu zaznaczono w nim nabłonek rzęskowy, następnie nad nim jest warstwa mięśniowa, na samej górze są komórki tkanki wewnętrznej. Wskazano miejsce jelita w ciele zwierzęcia - znajduje się po jego brzusznej stronie, mniej więcej w połowie długości wypławka. Na jego ciele są dwie strzałki: jedna z nich biegnie od górnej powierzchni ciała do góry - strzałka symbolizuje dwutlenek węgla. Druga strzałka biegnie do brzusznej części zwierzęcia - oznacza tlen. — Źródło: EnglishSquare.pl Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

R9wpkYnSCHyq7

Korzystając z informacji przedstawionych na schemacie, wyjaśnij, podając dwa argumenty, dlaczego u wypławka nie wytworzyły się wyspecjalizowane struktury wymiany gazowej. (Uzupełnij).

Przypomnij sobie, jakie cechy budowy zwierząt wodnych, małych, o niewielkim zapotrzebowaniu na tlen, ułatwiają im wymianę gazową przez powierzchnię ciała.

U wypławka nie wytworzyły się wyspecjalizowane struktury wymiany gazowej, ponieważ:

spłaszczony kształt jego ciała zapewnia korzystny stosunek powierzchni do objętości, co przekłada się na wydajną wymianę gazową;
grubość pokrycia ciała jest niewielka, ale wystarczająca, aby komórki ciała mogły być blisko powierzchni, a wymiana gazowa mogła zachodzić bezpośrednio na drodze dyfuzji.

Grafika interaktywna

Dla nauczyciela

Sprawdź się