Sprawdź się
Zacytuj fragment poematu, w którym jest przywoływany adresat wypowiedzi, a następnie wyjaśnij, kim może być adresat.
Odszukaj w poemacie środki artystyczne odwołujące się do różnych zmysłów. Podaj nazwy, przykłady i funkcje tych środków.
Odszukaj w poemacie miejsce, w którym ulega zmianie nastrój. Wyjaśnij, na czym polega ta zmiana i jakie środki artystyczne ją uwidoczniają.
Wers | Na czym polega zmiana? | Środki artystyczne |
---|---|---|
Wyjaśnij, na czym polega i jakie jest źródło wątpliwości podmiotu lirycznego: Jeżeli Lwów istnieje, pod / pokrowcami granic i nie tylko w moim / nowym paszporcie
.
Na podstawie wiersza Adama Zagajewskiego ułóż trzy pytania zawierające wyrażenie jechać do Lwowa
, na które poszukuje odpowiedzi podmiot liryczny wiersza. Sformułuj odpowiedzi na te pytania, odwołując się do tekstu.
Czy podmiot liryczny poematu ma podstawy, by twierdzić, że Lwów jest wszędzie
? Sformułuj swoją odpowiedź w postaci tezy i poprzyj ją dwoma argumentami zilustrowanymi odwołaniami do tekstu.
Zapoznaj się z fragmentem artykułu Stanisława Kobielusa i na jego podstawie zinterpretuj słowa dlaczego każde miasto / musi stać się Jerozolimą i każdy / człowiek Żydem
.
Niebieska Jerozolima: temat biblijny w sztucePierwsza większa katastrofa miała miejsce w 606 roku, kiedy do Jerozolimy wkroczyły wojska chaldejskiechaldejskie. Uprowadzono wtedy do niewoli pewną część ludności żydowskiej. W 597 roku następuje ponowna deportacjadeportacja. Podczas kolejnej interwencji Chaldejczyków, Jerozolima w 586 roku zostaje zdobyta po dwuletnim oblężeniu. Miasto oraz świątynię na wzgórzu SyjonSyjon spalono i zburzono, uprzednio je doszczętnie ograbiwszy. Do Babilonu odesłano między innymi kosztowności i naczynia ze świątyni. Ludność Jerozolimy i ważniejszych ośrodków miejskich królestwa skazano na niewolę i rozmieszczono w różnych rejonach imperium babilońskiego. Bóg „opuścił świątynię”, a dla mieszkańców miasta świętego rozpoczął się wieloletni okres tzw. niewoli babilońskiej. W Babilonii powstały żydowskie kolonie, które pielęgnowały życie religijne w oparciu o wierzenia ojców […]. Gromadzono się wspólnie, aby wspominać i opłakiwać ojczyznę, Jerozolimę, Syjon. Wracano myślą i sercem do wspaniałej świątyni Salomona, do uroczystych ceremonii ofiarnych, opowiadano o tym dzieciom. Były to, niestety, tylko wyobrażenia tego, co było niegdyś, i to, co było, urastało teraz do rangi świętego symbolu.
Porównaj doświadczenia osób mówiących w utworach Jechać do Lwowa Adama Zagajewskiego i Miasto młodości Czesława Miłosza. Swoje spostrzeżenia ujmij w formę notatki liczącej 100–150 słów.
Miasto młodościPrzystojniej byłoby nie żyć. A żyć nie jest przystojnie,
Powiada ten, kto wrócił po bardzo wielu latach
Do miasta swojej młodości. Nie było nikogo
Z tych, którzy kiedyś chodzili tymi ulicami,
I teraz nic nie mieli oprócz jego oczu.
Potykając się, szedł i patrzył zamiast nich
Na światło, które kochali, na bzy, które znów kwitły.
Jego nogi, bądź co bądź, były doskonalsze
Niż nogi bez istnienia. Płuca wdychały powietrze
Jak zwykle u żywych, serce biło
Zdumiewając, że bije. W ciele teraz biegła
Ich krew, jego arterie żywiły ich tlenem.
W sobie czuł ich wątroby, trzustki i jelita.
Męskość i żeńskość, minione, w nim się spotykały,
I każdy wstyd, każdy smutek, każda miłość.
Jeżeli nam dostępne rozumienie,
Myślał, to w jednej współczującej chwili,
Kiedy co mnie od nich oddzielało, ginie,
I deszcz kropel z kiści bzu sypie się na twarz
Jego, jej i moją równocześnie.