Ligand – atom, jon lub cząsteczka, połączone wiązaniem koordynacyjnym z atomem centralnym.

Ligandami są: ${\text{OH}}^{‒}$, ${\text{NH}}_3$, ${\text{F}}^{‒}$.

• Wymieniamy ligandy w kolejności alfabetycznej:

  • w nazwie – wg nazw;

  • we wzorze – wg symboli.

• Stosujemy liczebniki wielokrotne: di–, tri–, tetra–...

• Ujmujemy wzór w nawiasy kwadratowe [ ] i obliczamy ładunek:

  • jeśli ujemny – końcówka –an;

  • jeśli $0$ lub dodatni – brak koncówki.

• Stopień utlenienia atomu centralnego podaje się w postaci liczby rzymskiej ujętej w nawiasach.

1. tetrachloroniklan($\text{II}$) potasu;

2. diaminadichloroplatyna($\text{II}$).

Wzór kompleksu zapisujemy w nawiasach kwadratowych, podając najpierw symbol metalu, a następnie wzory ligandów (wieloatomowe ligandy w nawiasach okrągłych) w kolejności alfabetycznej (wg symboli).

Poza nawiasem kwadratowym zapisujemy ładunek jonu kompleksowego.

We wzorze związku kompleksowego, podobnie jak dla soli, zapisujemy najpierw kation, potem anion.

1. $\left[\text{Mn}{\left({\text{H}}_2\text{O}\right)}_6\right]{\text{Cl}}_2$

2. $\left[\text{Fe}{\left(\text{CO}\right)}_5\right]$

1. Jon koordynacyjny złożony jest z dodatnio naładowanego jonu centralnego oraz z obojętnych cząsteczek wody, zatem ładunek jonu koordynacyjnego będzie dodatni.

2. $—\text{SCN}$ to grupa tiocyjanianowa o cząstkowym ładunku $-1$.

3. Grupa $—\text{CN}$ posiada cząstkowy ładunek $-1$, jon żelaza, tworzący jon koordynacyjny, ma inny stopień utlenienia, niż jon żelaza nie tworzący jonu koordynacyjnego.

1. chlorek heksaakwaglinu, ligandy: ${\text{H}}_2\text{O}$

2. heksatiocyjanianożelazian($\text{III}$) potasu, ligandy: ${\text{SCN}}^{-}$

3. heksacyjanożelazian($\text{III}$) żelaza($\text{II}$), ligandy: ${\text{CN}}^{-}$

Przypomnij sobie budowę związku koordynacyjnego.

1. ${\text{Cu}}^{2+}+4\overline{){\text{NH}}_3}\to {\left[\text{Cu}{\left({\text{NH}}_3\right)}_4\right]}^{2+}$

2. ${\text{Fe}}^{3+}+6\overline{){\text{CN}}^{-}}\to {\left[\text{Fe}{\left(\text{CN}\right)}_6\right]}^{3-}$

Wzór kompleksu zapisujemy w nawiasach kwadratowych, podając najpierw symbol metalu, a następnie wzory ligandów (wieloatomowe ligandy w nawiasach okrągłych) w kolejności alfabetycznej (wg symboli).

Poza nawiasem kwadratowym zapisujemy ładunek jonu kompleksowego.

We wzorze związku kompleksowego, podobnie jak dla soli, zapisujemy najpierw kation potem anion.

${\text{K}}_3\left[\text{Fe}{\left(\text{CN}\right)}_6\right]$

Wzór kompleksu zapisujemy w nawiasach kwadratowych, podając najpierw symbol metalu, a następnie wzory ligandów (wieloatomowe ligandy w nawiasach okrągłych) w kolejności alfabetycznej (wg symboli).

Poza nawiasem kwadratowym zapisujemy ładunek jonu kompleksowego.

We wzorze związku kompleksowego, podobnie jak dla soli, zapisujemy najpierw kation potem anion

${\left[\text{Cu}{\left({\text{H}}_2\text{O}\right)}_4\right]}^{2+}$

${\left[\text{CuCl}{\left({\text{H}}_2\text{O}\right)}_3\right]}^{+}$

$\left[{\text{CuCl}}_2{\left({\text{H}}_2\text{O}\right)}_2\right]$

${\left[{\text{CuCl}}_3\left({\text{H}}_2\text{O}\right)\right]}^{-}$

${\left[{\text{CuCl}}_4\right]}^{2-}$