1
Pokaż ćwiczenia:
RmhcLjzlUx1NF1
Ćwiczenie 1
Spośród poniższych imion wskaż te, które związane są z diadochami: Możliwe odpowiedzi: 1. Ptolemeusz I Soter, 2. Arridajos, 3. Lizymach#, 4. Filip III, 5. Ptolemeusz Keraunos, 6. Antygon I Monoftalmos, 7. Perdikkas
R1JJjVK9I8kHs1
Ćwiczenie 2
Prawda czy fałsz? Po śmierci Aleksandra Wielkiego władza oficjalnie przeszła w ręce jego syna i brata. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Faktyczną władzę nad imperium Aleksandra Wielkiego mieli dowódcy uczestniczący w podboju Persji. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Większość diadochów dążyła do utrzymania jedności imperium Aleksandra. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Wojny między diadochami trwały około pół wieku. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Następcy Aleksandra Wielkiego kontynuowali jego politykę względem podbitych ludów. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Diadochowie niemal natychmiast po śmierci Aleksandra obwołali się królami. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Finalnie w wyniku walk między diadochami powstały trzy państwa. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
21
Ćwiczenie 3

Wyjaśnij, dlaczego Ptolemeusz zdecydował się na czyn opisany w źródle. Wydarzenia, o których pisał autor tekstu źródłowego (rzymski pisarz i nauczyciel retoryki z przełomu II i III w. n.e.), miały miejsce w 321 r. p.n.e.

Elian Klaudiusz Opowiastki rozmaite

[Diadochowie] wdali się natychmiast w gwałtowny spór, ponieważ każdy z nich pragnął przewieźć do swojego królestwa ciało władcy [Aleksandra Wielkiego]. Ptolemeusz, jeśli rzecz jest w ogóle prawdziwa, wykradł zwłoki [podczas transportu ciała z Babilonu, gdzie umarł król, do Ajgaj w Macedonii] i pośpiesznie przywiózł do miasta Aleksandra, tego przy Egipcie [Aleksandrii, stolicy państwa Ptolemeuszy].

c1 Źródło: Elian Klaudiusz, Opowiastki rozmaite, tłum. M. Borowska, ks. XII, rozdz. 64.
R1bRiTHrQry9F
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 4

Korzystając z hasła z encyklopedii PWN podaj argument za opinią wygłoszoną w opracowaniu historycznym odnośnie do tekstu źródłowego.

1
Fragment tekstu źródłowego

Ani urodzenie, ani sprawiedliwość nie dają ludziom królestw, lecz przypadają one w udziale tym, którzy potrafią […] rozsądnie prowadzić sprawy polityczne. Taki był Filip [II, ojciec Aleksandra Wielkiego] i tacy byli następcy Aleksandra, bo temu, kto z racji urodzenia był jego synem [Aleksandra IV], owo pokrewieństwo nic nie pomogło z powodu słabości ducha, ci zaś, których nie łączyły żadne związki pokrewieństwa [z Aleksandrem Wielkim], stali się władcami niemal całej zamieszkałej ziemi.

c2 Źródło: Fragment tekstu źródłowego. Cytat za: Liber Suda, pod hasłem basileia B147, tłum. E. Wipszycka.
1
Fragment opracowania historycznego

Autor tekstu źródłowego był wyraźnie niesprawiedliwy w stosunku do syna Aleksandra [Wielkiego].

c3 Źródło: Fragment opracowania historycznego. Cytat za: E. Wipszycka, Historia starożytnych Greków. Okres hellenistyczny, t. 3, Warszawa 2010, s. 143.
1
Hasło: Aleksander IV

Aleksander IV, ur. 323 p.n.e., zm. 310 p.n.e., pogrobowy syn Aleksandra III Wielkiego i Roksany, córki Oksyartesa; oprócz Arridajosa, nieślubnego syna Filipa II, gł. kandydat do objęcia tronu macedońskiego; na jego opiekuna towarzysze ojca wybrali spośród siebie Kraterosa (pod jego nieobecność w praktyce opiekę sprawował Perdikkas); po jego śmierci funkcję tę objął Antypater (321 p.n.e.), a po śmierci Antypatra (319 p.n.e.) – Polyperchon; 318 p.n.e. Roksana z A. schroniła się u Olimpias; 316 p.n.e. A. wraz z matką wpadł w ręce Kasandra, który 310 p.n.e. zgładził obydwoje.

c4 Źródło: Hasło: Aleksander IV. Cytat za: Hasło z Internetowej Encyklopedii PWN .
RMzrhdW177BY7
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 5

Na podstawie analizy przydomków władców hellenistycznych sformułuj argument potwierdzający tezę wyrażoną w tekście źródłowym z poprzedniego ćwiczenia, że „królestwa dawało” nie urodzenie, ale „rozsądne prowadzenie spraw politycznych”.

  • Nikator (Zwycięzca)

  • Soter (Zbawca)

  • Megas (Wielki)

  • Keraunos (Piorun)

  • Aniketos (Niezwyciężony)

  • Kallinikos (Odnoszący piękne zwycięstwa)

  • Euergetes (Dobroczyńca)

  • Eusebes (Pobożny)

  • Nikeforos (Niosący zwycięstwo)

  • Filopator (Kochający ojca)

R1Mf7e0YxEctu
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 6

Porównaj obie monety i objaśnij przekaz propagandowy monety Antygona. Odwołaj się do wydarzeń 306 r. p.n.e. Postać na tronie to Zeus, który, jak twierdził sam Aleksander, był jego ojcem.

ROSG96rRLR3DN
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).
2
Ćwiczenie 6
RcbDgTeN9hKTl
Wstaw właściwe słowa w luki w tekście. Wkrótce po śmierci Aleksandra Wielkiego w 1. Perdikkasowi, 2. chiliarchy, 3. 323 r. p.n.e., 4. 306 r.p.n.e. w Babilonie zebrali się wszyscy najważniejsi wodzowie armii macedońskiej. Przed śmiercią król przekazał swój pierścień 1. Perdikkasowi, 2. chiliarchy, 3. 323 r. p.n.e., 4. 306 r.p.n.e., który pełnił funkcję 1. Perdikkasowi, 2. chiliarchy, 3. 323 r. p.n.e., 4. 306 r.p.n.e.. Perdikkas zaproponował na zebraniu, ażeby królem obwołano nienarodzone jeszcze dziecko (jeśli będzie to syn) Aleksandra i Roksany, która była w ósmym miesiącu ciąży. Propozycja spotkała się tylko z częściowym poparciem wodzów i hetajrów. Także armii nie podobało się, by królem został człowiek, którego matka wywodziła się spośród podbitej ludności.
31
Ćwiczenie 7

Poniższe monety przedstawiają wizerunek Seleukosa I, jednego z diadochów Aleksandra Wielkiego. Którą z nich bito na użytek mieszkańców Azji, a którą dla mieszkańców Grecji? Uzasadnij odpowiedź, wskazując na charakterystyczne elementy monet.

Ilustracja A

R1KgraqGwu0qs
Źródło: Classical Numismatic Group, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja B

RBh9HVtYtLgGc
Źródło: Wikimedia Commons/Metropolitan Museum of Art, domena publiczna.
R1YwzxC1pjbbj
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).
3
Ćwiczenie 7
Ri6fTc2d7H2oC
Jaką rolę pełnił Seleukos I? (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Na podstawie tekstu źródłowego i informacji z lekcji odnieś się w pięciu, sześciu zdaniach do tezy Adama Ziółkowskiego, że „proklamacje [królewskie] przypieczętowały rozpad imperium Aleksandra Wielkiego” (A. Ziółkowski, Starożytność, Warszawa 2009, s. 583).

1
Fragment tekstu źródłowego

Po raz pierwszy tłum obwołał Antygona i [jego syna] Demetriosa królami. Antygon został natychmiast koronowany przez przyjaciół, a Demetriosowi ojciec przysłał diadem z listem, w którym pozdrawiał go jako króla. Stronnicy Ptolemeusza w Egipcie, gdy im o tym doniesiono, również ogłosili go królem, by nie wydawało się, że upadli na duchu z powodu klęski [Demetrios zdobył Cypr należący do Ptolemeusza]. W ten sposób przez współzawodnictwo praktyka ta została rozpowszechniła się wśród pozostałych diadochów. Bo i Lizymach zaczął nosić diadem, i Seleukos w stosunkach z Grekami, bo wobec barbarzyńców już przedtem występował jako król.

c5 Źródło: Fragment tekstu źródłowego, [w:] Plutarch, Żywot Demetriosa, ks. XVIII, rozdz. 1–2.
RySR2yRRV6oeX
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).