Anna Oliwa Znaczenie rodziny królewskiej w praktyce ustrojowej i politycznej monarchii arabskich: Arabii Saudyjskiej, Jordanii i Maroka

Niniejsze prawo umożliwia objęcie tronu królewskiego każdemu męskiemu potomkowi ibn Sauda, nie ogranicza tego przywileju tylko do jednego z synów władcy. (…) W artykule 5. personalnie wymieniona jest osoba Koronowanego Księcia, który w zachodniej perspektywie politycznej może być rozumiany jako wiceprezydent, zastępca najważniejszej osoby w państwie. W praktyce stanowisko Koronowanego Księcia obejmowała osoba bliska monarsze, nierzadko brat, czy w ostatnich latach syn panującego władcy. (…) Kolejną osobą wyróżnioną stanowiskiem na tle rodziny królewskiej jest przewodniczący Rady Książąt, który jest najstarszym synem założyciela królestwa, natomiast reprezentant Rady Książąt jest drugim co do starszeństwa synem. Jeśli obaj są nieobecni, posiedzenia Rady powinny być prowadzone przez najstarszego syna z synów, wchodzących w skład Rady. (…) Członkowie rodziny królewskiej Saudów zajmują obecnie kilka prominentnych stanowisk w państwie: ministra straży narodowej (Mutaib bin Abd Allah bin Abd al‑Aziz Al Saud), ministra spraw wewnętrznych (Abd al‑Aziz bin Saud bin Najif Abd al‑Aziz Al Saud).

2 Źródło: Anna Oliwa, Znaczenie rodziny królewskiej w praktyce ustrojowej i politycznej monarchii arabskich: Arabii Saudyjskiej, Jordanii i Maroka, dostępny w internecie: czasopisma.marszalek.com.pl [dostęp 29.12.2020 r.].

Marzena Mruk Rywalizacja irańsko-saudyjska i jej wpływ na stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie w XXI wieku

Królestwo Arabii Saudyjskiej jest państwem arabskim i sunnickim, opartym na wahhabizmie. Państwo to nie posiada konstytucji, ponieważ najważniejsze prawo stanowi Koran i sunna. Za akt o randze konstytucyjnej uznaje się ustawę Podstawowe prawo o sprawowaniu rządów z 2 marca 1992 r., która wraz z Prawem prowincji, Prawem o Radzie Ministrów oraz Prawem o  Radzie Konsultacyjnej tworzy konstytucyjne podstawy ustroju Królestwa. Król jest uważany za propagatora woli Boga na ziemi w kwestiach doczesnych i politycznych oraz interpretuje prawo boskie we współpracy z alimami. Królestwo jest ojczyzną islamu, do której co roku przybywają miliony wiernych, a każdy kolejny monarcha określany jest mianem Obrońcy Dwóch Świętych Meczetów. Alimowie czuwają nad przestrzeganiem restrykcyjnych zasad moralnych za pomocą policji religijnej oraz sprawują pieczę nad świątynią Al‑Kaba w Mekce.

4 Źródło: Marzena Mruk, Rywalizacja irańsko-saudyjska i jej wpływ na stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie w XXI wieku, dostępny w internecie: repozytorium.uni.wroc.pl [dostęp 29.06.2021 r.].

Łukasz Wójcik Saudowie promują na świecie toksyczną wersję islamu

Saudyjska praktyka islamu wywodzi się od Muhammada ibn Abd al‑Wahhaba, XVIII‑wiecznego duchownego i reformatora, który zawarł sojusz z Muhammadem bin Saudem, lokalnym watażką i przodkiem króla Salmana. W zamian za ochronę al‑Wahhab religijnie legitymizował władze rodziny Saudów, która szybko rozszerzyła się na niemal cały Półwysep Arabski. (…)

Jest to islam pustyni, bardzo surowy, oparty na karności. Antropolodzy islamu (…) wywodzą jego charakter wprost z lokalnych uwarunkowań – niska gęstość zaludnienia w terenie pustynnym sprzyjała bezpośredniej relacji ze światem nadprzyrodzonym. Niebezpieczne dla życia otoczenie wymuszało surowe warunki życia we wspólnocie, a ponieważ początkowo brak było wykształconego duchowieństwa, to lokalne tradycje bezwiednie przenikały się z islamem.

6 Źródło: Łukasz Wójcik, Saudowie promują na świecie toksyczną wersję islamu, 21.03.2017 r., dostępny w internecie: polityka.pl [dostęp 26.07.2021 r.].

Konstytucja Królestwa Arabii Saudyjskiej

Artykuł 5 

(a) System rządów Królestwa Arabii Saudyjskiej jest monarchistyczny.

(b) Władza należeć będzie do synów założyciela państwa, Króla Abd al‑Aziza Ibn Abd ar‑Rahmana al‑Fajsala as‑Sauda i synów jego synów. Najbardziej predysponowany z nich obejmie rządy na podstawie Księgi Boga Najwyższego i sunny Jego Wysłannika – błogosławieństwo i pokój Boski niech będą z Nim.

(c) Składa się przysięgę wierności Królowi i wybiera następcę tronu zgodnie z aktem Rady Wierności Tronu. Przysięga wierności Królowi zostanie złożona, a następca tronu wybrany zgodnie z aktem Rady Wierności Tronu.

(d) Następca tronu poświęca się całkowicie pełnieniu swojej funkcji oraz wykonywaniu innych obowiązków powierzonych mu przez Króla.

(e) W przypadku śmierci Króla jego prerogatywy, do czasu złożenia przysięgi wierności, wykonuje następca tronu.

7 Źródło: Konstytucja Królestwa Arabii Saudyjskiej, tłum. Grzegorz Małachowski, dostępny w internecie: biblioteka.sejm.gov.pl [dostęp 26.07.2021 r.].

Maciej Münnich Problemy budżetowe Arabii Saudyjskiej: konsekwencje w sferze bezpieczeństwa i polityki regionalnej

Nie ulega (…) wątpliwości, że przed pustynnym królestwem stanie już niedługo kluczowy moment przekazania władzy nowej generacji, wobec bardzo zaawansowanego wieku króla Salmana. Następcą jest oczywiście królewski syn Mohammad, będący jednocześnie pierwszym wicepremierem, ministrem obrony narodowej, przewodniczącym Rady ds. Gospodarki i Rozwoju (odpowiednika naszego Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów), zasiada ponadto we władzach Aramco oraz kieruje akcją antykorupcyjną. (…) Bez wątpienia odsunięcie od władzy znacznej części rodziny królewskiej, choćby poprzednich następców tronu, książąt: Mukrina ibn Abd al‑Aziza i Mohammada ibn Najifa, nie zwiększa poparcia księcia wśród elit. (…) Można zatem obawiać się, że przynajmniej część elit saudyjskich, w tym licznych gałęzi samego rodu królewskiego, nie zaakceptuje nowego władcy i w momencie śmierci króla Salmana będzie dążyła do osadzenia na tronie innej osoby, aniżeli Mohammad ibn Salman.

8 Źródło: Maciej Münnich, Problemy budżetowe Arabii Saudyjskiej: konsekwencje w sferze bezpieczeństwa i polityki regionalnej, dostępny w internecie: ejournals.eu [dostęp 26.07.2021 r.].