Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
RHlOoLX7YaVxE1
Ćwiczenie 1
Wskaż poprawną odpowiedź odnoszącą się do obrazów francuskiego malarza Jamesa Tissota: Możliwe odpowiedzi: 1. Jedynie drugi z obrazów przedstawia realia nowotestamentowej przypowieści., 2. Tylko pierwsze z dzieł oddaje realia nowotestamentowej przypowieści., 3. Żaden z utworów nie odzwierciedla realiów nowotestamentowej przypowieści., 4. Autor postarał się, by na obu obrazach wiernie odtworzyć realia nowotestamentowej przypowieści.
11
Ćwiczenie 2

James Tissot ten sam motyw przedstawił na dwóch obrazach, nie zawsze dążąc do wiernego odtworzenia realiów nowotestamentowej historii. Jaki wniosek na temat sensu przypowieści o synu marnotrawnym można wysnuć z tego faktu? Odpowiedz w krótkim tekście, koniecznie odnosząc się do obu przedstawionych dzieł.

RxCfX52AmGshd
Zastanów się, co spowodowało, że to samo wydarzenie James Tissot przedstawia tak odmiennie, nie zawsze dążąc do wiernego odtworzenia realiów nowotestamentowej przypowieści.
1
1
Ćwiczenie 3
R36vxcDmJSINT1
Wymyśl 3 pytania na kartkówkę dotyczące tematu lekcji.
Źródło: domena publiczna.
RK3tlpHxEf3nv1
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Źródło: domena publiczna.
1
Ćwiczenie 3
RlXroYcbYHIcr
(Uzupełnij).
11
Ćwiczenie 4

Wybierz jeden z prezentowanych obrazów i w 70‒80 słowach napisz, w jaki sposób jego treść uzupełnia to, co przekazuje przypowieść Jezusa.

RX77UkwKYnh3t
Jednym z obrazów nawiązujących do Przypowieści o synu marnotrawnym jest dzieło, które mogłoby nosić tytuł (Uzupełnij) , lecz zostało przez autora nazwane (Uzupełnij) . Malarz przedstawił w nim epizod z przypowieści, ale dzieło nie jest tylko ilustracją wydarzeń, o których mówił Jezus. Twórcze podejście do przypowieści widać w tym, że: (Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 5

Dokonaj analizy utworu Janusza Stanisława Pasierba Syn marnotrawny, koncentrując się na charakterystyce podmiotu lirycznego. Na tej podstawie sformułuj argumenty udowadniające, że postawa podmiotu lirycznego jest/ nie jest podobna do tej, którą prezentował młodszy z synów w biblijnej przypowieści. Formułując argumenty, użyj cytatów z wiersza.

Janusz Stanisław Pasierb Syn marnotrawny

wracam
zaledwie domyślam się domu
tak bo ta droga wspina się na wzgórze
tak bo ten kamień przy którym tak dawno
muzyka czy ją usłyszę
uczta jak przełknąć choćby kęs pieczeni
świąteczna szata nie ogrzeje wystygłego ciała
pierścień ześlizgnie się z palca
wszystko przychodzi za późno
dla mnie
który odszedłem za wcześnie
który nie mam siły
otworzyć oczu
i drążąc w ciemności
czuję tylko drżący
dotyk to
objęcie

6 Źródło: Janusz Stanisław Pasierb, Syn marnotrawny, [w:] tegoż, Wiersze religijne, Poznań 1983, s. 45.
RfgnUEweeafS4
Wykonaj ćwiczenie zgodnie z poleceniem.
21
Ćwiczenie 6

Napisz liczący 80‑100 słów tekst, w którym zinterpretujesz dzieło autorstwa Thomasa Harta Bentona.

RQ2uNphEQZtHf
Thomas Hart Benton, Syn marnotrawny, 1939
Źródło: domena publiczna.
Re8TDthiREgTL
(Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 7

Na podstawie wiersza Janusza Stanisława Pasierba Syn marnotrawny [2] napisz jak rozumiesz metaforę drogi. Rozważ swoją interpretację w kontekście Przypowieści o synu marnotrawnym.

Janusz Stanisław Pasierb Syn marnotrawny [2]

która jest dłuższa 
droga odejścia 
czy droga powrotu 
nie potrafię uciec 
nigdy tak daleko 
żebym nie mógł wrócić 
dokąd od Ciebie uciekam 
tam jesteś 
czekasz

3 Źródło: Janusz Stanisław Pasierb, Syn marnotrawny [2], [w:] tegoż, Wierzę, Pelplin 1998, s. 51.
RdSmwkWjaeShH
Wykonaj ćwiczenie zgodnie z poleceniem.
31
Ćwiczenie 8

Na podstawie wiersza Janusza Stanisława Pasierba Przypowieść o ojcu oraz wybranego przez ciebie obrazu nawiązującego do przypowieści o synu marnotrawnym – scharakteryzuj postać ojca.

Janusz Stanisław Pasierb Przypowieść o ojcu

Kiedy się starasz zapomnieć 
pamięta

kiedy nie możesz zasnąć 
czeka aż się obudzisz 

kiedy nie myślisz wracać 
wygląda ciebie 

kiedy nie widzisz wyjścia 
każe otwierać wrota 

kiedy umierasz z głodu 
poleca nakrywać stoły 

kiedy się kulisz w łachmanie 
wybiera dla ciebie szatę 

gdy mówisz wstanę i pójdę 
rusza naprzeciw 

gdy trzesz oczy jak suche kamienie 
płacze nad tobą 

kiedy nie śmiesz wyciągnąć ręki
oplatają cię jego ramiona 

gdy twój brat wypomni żeś odszedł 
odpowie że właśnie wróciłeś 

4 Źródło: Janusz Stanisław Pasierb, Przypowieść o ojcu, [w:] tegoż, Rzeczy ostatnie i inne wiersze. Things ultimate and other poems, tłum. Charles Lambert, Pelplin 2001, s. 9.
RXvx78ITFom6B
Wykonaj ćwiczenie zgodnie z poleceniem.
srom
Najwierniejszy Tomasz
Praca domowa

Dokonaj porównania postawy podmiotu lirycznego z dwóch utworów Leopolda Staffa zatytułowanych Syn marnotrawny.

Wskazówki:

  • koniecznie odwołaj się do biblijnej przypowieści;

  • zwróć uwagę na emocje, które opisuje każdy z podmiotów literackich;

  • sprawdź, czym różnią się postawy obu podmiotów lirycznych wobec ojca.

Leopold Staff Syn marnotrawny

Złamany wśród pogromu,
W łzach cały, pełen sromusromsromu...
Syn wracam marnotrawny,
Ni bogacz, ani sławny...
Nie zamykajcie domu!...
Syn wracam marnotrawny,
W łzach cały, pełen sromu...

Dwunastu starców sproście...
Nogi im umyć muszę
I ucałować w skrusze...
Dwunastu starców sproście,
Niech przyjdą święci goście...
Od stóp im się nie ruszę!...
Dwunastu starców sproście,
Nogi im umyć muszę...

Niech mi przebaczą winę,
Choć śmierci godny zbrodzień...
O litość łka przechodzień,
Niech mi przebaczą winę!
Chcę chwili ciszy... Ginę
A próżno tęsknię co dzień... Niech mi przebaczą winę,
Choć śmierci godny zbrodzień...

O, że też serce moje
Jeszcze się w piersi tłucze...
Snem bezczuć je obłóczę...
O, że też, serce moje,
Zabić się ciebie boję,
Choć tęsknić nie oduczę!
O, że też serce moje
Jeszcze się w piersi tłucze!...

Staff1 Źródło: Leopold Staff, Syn marnotrawny, [w:] tegoż, Dzień duszy, Lwów 1908, s. 77–78.
Leopold Staff Syn marnotrawny

Nie było ciebie długo, tak długo. I oto,
Jakbyś był znowu, nagły, niespodziany odruch
Każe mi do pnia drzewa tulić skroń z tęsknotą,
Na klęczkach, jak ku twemu ojcowskiemu biodru.

O, nie żądam od ciebie dowodu ni znaku,
Tylko rosą czystości powieki mi pomaż,
Bom przejrzał i dotykam w każdym kwiecie maku
Żywej rany w twym boku, najwierniejszy TomaszNajwierniejszy Tomasznajwierniejszy Tomasz.

Jesteś blisko, wciąż bliżej: krążysz po kryjomu
Wkoło mnie, wyczuwalny na pół, niemal jawny,
By wkraść się we mnie jak w sień rodzinnego domu,
Jak gdybyś to ty właśnie był syn marnotrawny.

Jak mogłem się dopuścić nieludzkiego czynu,
Wypędzając cię, Ojcze mój, z serca, jak wroga?
„Choć wszechwiedzący, tego sam nie wiem, mój synu.
Wszystko jest w mocy Boga, prócz bojaźni Boga”.

Staff2 Źródło: Leopold Staff, Syn marnotrawny, [w:] tegoż, Poezje, Lublin 1986, s. 327.