Sprawdź się
Wskaż, co zalicza się do wymiarów osobowości według koncepcji Carla Gustawa Junga.
- id, ego, superego
- anima, id, ekstrawertyk
- choleryk, melancholik, flegmatyk i sangwinik
- intuicja – zmysłowość, odczuwanie – myślenie
Do definicji przyporządkuj typy osobowości wg koncepcji Hipokratesa–Galena.
melancholik, żaden typ nie pasuje do tej definicji, sangwinik, flegmatyk
| człowiek odznaczający się mało dynamicznym usposobieniem, nieulegający gwałtownym emocjom, słabo reagujący na podniety, ale wytrwały w działaniu i konsekwentny w uczuciach | |
| człowiek o żywym usposobieniu, wrażliwy, o silnych, szybkich reakcjach; łatwo dostosowuje się do zmiennych warunków życia, odporny na trudności | |
| człowiek wybuchowy, o silnych i szybko powstających reakcjach uczuciowych; odznacza się dużą energią życiową i brakiem opanowania | |
| człowiek o usposobieniu łagodnym, biernym, którego cechuje brak impulsywności, silne, wolno narastające reakcje uczuciowe; w działaniu mało odporny, niewytrwały |
Przyporządkuj elementy poszczególnych koncepcji osobowości do ich twórców.
introwertyk, dzieciństwo, krew, melancholik, ego, ekstrawertyk, percepcja, flegma, sangwinik, podświadomość, superego, zmysłowość, czarna żółć, id, intuicja
| Hipokrates–Galen | |
|---|---|
| Z. Freud | |
| C.G.Jung |
Kompleks Edypa: objawy i leczenie. Kompleks Edypa u dorosłego mężczyznyKompleks Edypa to zjawisko opisywane w psychoanalizie, które polega na erotycznym pociągu syna do matki i niechęci wobec ojca. Kompleks Edypa uznawany jest za naturalny etap rozwoju człowieka i typowo ustępuje on samoistnie, jednakże nie u wszystkich tak się dzieje.
Źródło: Tomasz Nęcki, Kompleks Edypa: objawy i leczenie. Kompleks Edypa u dorosłego mężczyzny, 3.09.2018 r., dostępny w internecie: poradnikzdrowie.pl [dostęp 9.12.2019 r.].
Materiał źródłowy do ćwiczeń 6–8.
Zmysł humoruNależałoby bardzo ostrożnie stosować żarty wobec ludzi słabszych czy przewrażliwionych na swoim punkcie. Zdarza się, że wspólnota, która nie reflektuje nad wzajemnymi odniesieniami, wybiera sobie kilka ofiar, które stają się przedmiotem nieustannych żartów i kpin. Wspólnota może odwoływać się często do żartu i humoru, ale pod warunkiem, że wszyscy – bez wyjątku – będą im podlegać. Kiedy we wspólnocie czy w grupie jest zbyt wiele osób drażliwych, które nie pozwalają innym żartować z siebie, nie należy odwoływać się do tej formy rozładowywania napięć. Będzie się to bowiem dokonywać kosztem pojedynczych osób, które staną się „kozłami ofiarnymi”.
Źródło: Józef Augustyn SJ, Zmysł humoru, dostępny w internecie: zycie‑duchowe.pl [dostęp 9.12.2019 r.].