Sprawdź się
Na podstawie lekcji w dwóch zdaniach zapisz własną definicję „kultury masowej”.
Które elementy składały się na kulturę masową?
- muzyka rozrywkowa
- opera
- poezja
- film
- teatr
- muzyka klasyczna
- radio
- reklama
Na podstawie poniższych wspomnień odpowiedz na pytania.
Niedziela. Godzina 20.45. Studio, jedna mała lampka. Pusto. Mikrofon zakryty pokrowcem. […] Godzina 20.47. Dzwonek. Woźny świeci światła, zapuszcza rolety w oknach, zdejmuje z mikrofonu pokrowiec. Godzina 20.50. Rzut oka reżysera na studio, krótka konferencja z inspicjentem artystycznym: gong bliżej, dzwonek na oknie, szklanka, dwie łyżeczki, sprawdzić baterię w dzwonku… Godzina 21. Schodzą się wykonawcy. Krótkie powitanie i każdy zagłębia się w scenariuszu czytając jeszcze raz, na wszelki wypadek – żeby się nie sypnąć. Ktoś przegrywa z akompaniatorem niejasną partię tekstu muzycznego. Gwar się wzmaga. Jest w tym coś z tak dobrze znanego strojenia instrumentów orkiestry operowej przed uwerturą. Nastrój potęguje się z minuty na minutę, sami nie wiemy, że oblicza nam płoną, oczy szklą się dziwnie… Ktoś łyka trochę wody ze szklanki skrzętnie przygotowanej przez inspicjenta do efektów akustycznych. Oczywiście – awantura z inspicjentem… Rzut oka na zegarek. Reżyser zamienia kilka słów z dyżurnym technikiem w amplifikatorni. „Warszawa kończy odczyt…!” – słyszymy. Uwaga: jedziemy! Sygnał stacji w głośniku, zapowiedź spikera, zielone światło, czerwone światło i lampka. „Cisza – mikrofony czynne”. Ktoś się jeszcze żegna znakiem krzyża… Z wielkiej ciszy rodzi się, najpierw powoli, potem coraz rytmiczniej, coraz śmielej, audycja. Mam czasem w studio wrażenie, że to rusza wielka lokomotywa, która – nabrzmiała parą – oczekuje tylko znaku, by ruszyć rytmicznie i rozwinąwszy maksymalną szybkość opaść w bezwładzie niepewności po godzinnym biegu. Na zdjęciach, które państwo widujecie, wykonawcy Fali uśmiechają się. Nie wierzcie tym zdjęciom! Nie przesadzę stwierdzając, iż przez trzy lata mojej tu pracy nie widziałem po skończonej audycji jednej uśmiechniętej twarzy. Wszyscy bez wyjątku wykonawcy, wśród których nie brak najwybitniejszych aktorek i aktorów teatralnych oraz popularnych figur z Wesołej Fali, wychodzą ze studia… smutni. Czemu? Odpowiedź prosta: zmęczenie i brak natychmiastowego potwierdzenia rezultatów wyczynu dokonanego w absolutnej ciszy, w obecności widowni tak olbrzymiej, a tak… cichej. Nikt, nawet ulubieniec słuchaczy nie wie, wychodząc ze studia, jak było? Stąd to powszechne pytanie. Jak było? – nudzą kolegę technika. Jak było? – pytają w poczekalni przygodnych słuchaczy. Pytają woźnego, a nawet dziadzia – poczciwego cerbera kamienicy nr 6 przy ulicy Batorego.
Cytat za: http://www.lwow.com.pl/fala/hece/wstep.html.
Przeanalizuj poniższe strony tytułowe gazet, a następnie odpowiedz na pytania.
Przeanalizuj zdjęcie i odpowiedz na pytania.
Zapoznaj się z opisem zdjęcia i odpowiedz na pytania.
Przyjrzyj się dwóm plakatom reklamowym.
Zapoznaj się z opisami dwóch plakatów reklamowych i wykonaj polecenia.
Porównaj mapę pokazującą liczbę miejsc w kinach w 1938 r. z tabelą rozmieszczenia ludności w Polsce sporządzoną na podstawie spisu ludności z 1931 r., a następnie wskaż, które zdania w tabeli są prawdziwe, a które fałszywe.
Województwo | Powierzchnia (km²) | Liczba ludności9 XII 1931 | |
|---|---|---|---|
ogółem | na km² | ||
białostockie | 32 441 | 1 643 844 | 50,7 |
kieleckie | 25 589 | 2 935 697 | 114,7 |
lubelskie | 31 176 | 2 464 936 | 79,1 |
łódzkie | 19 034 | 2 632 010 | 138,3 |
warszawskie | 29 470 | 2 529 288 | 85,8 |
miasto stołeczne Warszawa | 123 | 1 171 898 | 9527,6 |
nowogródzkie | 22 966 | 1 057 147 | 46,0 |
poleskie | 36 668 | 1 131 939 | 30,9 |
wileńskie | 29 011 | 1 275 939 | 44,0 |
wołyńskie | 35 754 | 2 085 574 | 58,3 |
krakowskie | 17 380 | 2 297 802 | 132,2 |
lwowskie | 28 408 | 3 127 409 | 110,1 |
stanisławowskie | 16 894 | 1 480 285 | 87,6 |
tarnopolskie | 16 533 | 1 600 406 | 96,8 |
pomorskie | 16 407 | 1 080 138 | 65,8 |
poznańskie | 26 564 | 2 106 500 | 79,3 |
śląskie | 4 216 | 1 295 027 | 307,2 |
Polska | 388 634 | 32 107 252 | 82,6 |
| Zdanie | Prawda | Fałsz |
| Średnia liczba mieszkańców w Polsce na 1 miejsce w kinie była wyższa niż 100. | □ | □ |
| W trzech województwach o najniższej liczbie miejsc w kinie była także najniższa liczba ludności na 1 km². | □ | □ |
| Chcąc pójść na popularny film do kina, osoba mieszkająca w województwie śląskim miała większą szansę, że uda jej się dostać miejsce, niż osoba mieszkająca w Warszawie. | □ | □ |
| Województwa kieleckie i poznańskie miały prawie taką samą liczbę miejsc w kinach oraz bardzo podobną powierzchnię, mimo to ponad trzykrotnie więcej osób mogło pójść do kina jednocześnie w województwie poznańskim. | □ | □ |
Na podstawie poniższych danych stwórz krótki biogram (ok. 150–180 słów) Eugeniusza Bodo, który mógłby ukazać się na portalu filmowym.
Imię i nazwisko: Eugeniusz Bodo (prawdziwe: Bohdan Eugène Junod)
Data i miejsce urodzenia: 28 grudnia 1899, Genewa
Data i miejsce śmierci: 7 października 1943, Kotłas
Obywatelstwo: polskie i szwajcarskie
Rodzina: ojciec – Szwajcar, kierował kinami i kabaretami, założył teatr Urania
Najważniejsze filmy: komedie – Piętro wyżej, Paweł i Gaweł, Czy Lucyna to dziewczyna?; dramaty – Strachy; obyczajowe – Uwaga, szpieg!, Za winy niepopełnione
Najpopularniejsze wykonane piosenki: Baby, ach te baby, Już taki jestem zimny drań, Seksapil to nasza broń kobieca, Umówiłem się z nią na dziewiątą
Produkcje filmowe: Za winy niepopełnione, Królowa przedmieścia, Uwaga, szpieg!
Kulisy śmierci: aresztowany przez NKWD 26 czerwca 1941 roku, postawiono mu zarzut szpiegostwa, z powodu szwajcarskiego obywatelstwa nie objęła go amnestia dla więźniów polskich na mocy układu Sikorski–Majski. Zmarł w łagrze z głodu i wycieńczenia przed zakończeniem II wojny światowej.
Zapoznaj się z grafiką i odpowiedz na pytania.
Zapoznaj się z opisem ilustracji i odpowiedz na pytania.
