Nazwa tego modelu produkcji nawiązuje do nazwiska tej osoby i znanej marki samochodów.

Chodzi o fordyzm, czyli model masowej produkcji, w którym stosunkowo niskie koszty uzyskuje się m.in. dzięki małej różnorodności modeli i wzorów. Nazwa pochodzi od Henry’ego Forda (założyciela Ford Motor Company). Był on pierwszym człowiekiem, który wprowadził masową produkcję towarów z wykorzystaniem taśmowej linii produkcyjnej (1913 rok).

Pojęcie te na pierwszy rzut oka może wydawać się oksymoronem. Jednakże przypomnij sobie definicję przemysłu.

Określenie przemysł turystyczny wywołuje wiele kontrowersji, gdyż przemysł jest działem produkcji materialnej, natomiast turystyka należy przede wszystkim do sfery usługowej. Jednak współczesne produkty turystyczne mają seryjny, powtarzalny, standardowy, masowy charakter, czyli taki jak produkcja przemysłowa. Termin ten jest dosłownym, zawężonym znaczeniowo tłumaczeniem z języka angielskiego (tourism industry). Zamiennie stosuje się takie pojęcia, jak: gospodarka turystyczna, biały przemysł, przemysł usługowy, megausługi (Kaczmarek J., Produkt turystyczny. Pomysł. Organizacja. Zarządzanie, PWE, Warszawa 2005).

Teoria ta ma na celu optymalizację lokalizacji przedsiębiorstwa przemysłowego i wyróżnia ona trzy podstawowe czynniki jego lokalizacji: koszty transportu, koszty pracy i korzyści aglomeracji.

Chodzi o teorię Alfreda Webera. Według niej przemysł ciężki to taki, w którym do wyprodukowania określonej masy wyrobu gotowego należy użyć dużo większej masy surowców. W przemyśle lekkim różnica ta jest o wiele mniejsza. Przemysł ciężki, wykorzystujący surowce o dużej wadze, lokalizuje się w pobliżu miejsc ich wydobycia, co redukuje koszty transportu. Z kolei przemysł lekki może funkcjonować bliżej rynku zbytu – ze względu na mniejsze koszty transportu.