Sprawdź się
Z jaki obiegowym przekonaniem polemizuje Ingarden w poniższym fragmencie swego tekstu?
O estetyce fenomenologicznejNie jest słuszne uważać wszystkie przeżycia i zachowania się człowieka, z których wypływa dzieło sztuki, za aktywne, natomiast te przeżycia i zachowania się, w których dochodzi do estetycznego ujęcia czy też poznania dzieła sztuki, za bierne i czysto odbiorcze.
Źródło: Roman Ingarden, O estetyce fenomenologicznej, [w:] tegoż, Studia z estetyki, t. 3, s. 26.
Przedstaw – na podstawie poniższego fragmentu tekstu – działania odbiorcy w końcowej fazie konstytuowania się wartości estetycznych dzieła.
O estetyce fenomenologicznejTa faza [uzupełnienia dzieła „nowymi, jeszcze w samym dziele nieucieleśnionymi momentami”] estetycznego kształtowania i żywego ukazania się estetycznej wartości doprowadza znowu do fazy ujmowania i uchwycenia istoty ukonstytuowanego wartościowego przedmiotu estetycznego, a postać rozkwitającego w tym uchwytywaniu przedmiotu pobudza perceptora do aktywnej odpowiedzi na uchwyconą już wartość i do dokonania oceny jego wartości.
Źródło: Roman Ingarden, O estetyce fenomenologicznej, [w:] tegoż, Studia z estetyki, t. 3, s. 27.
Kto według ciebie – twórca czy odbiorca – odgrywa ważniejszą rolę w konstytuowaniu się dzieła sztuki w ujęciu Ingardena?