Sprawdź się
Indeks górny Źródło: msz.gov.pl Indeks górny koniecŹródło: msz.gov.pl
Wyjaśnij przyczynę zmian zasięgu terytorialnego CEFTA.
Jedną z ważniejszych polityk Unii Europejskiej jest polityka regionalna. Przeczytaj poniższy tekst i wykonaj polecenie, wykorzystaj swoją dotychczasową wiedzę.
W jakich kluczowych dziedzinach polityka regionalna Unii Europejskiej stara się wprowadzać zmiany w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego?
UE inwestuje na szczeblu lokalnym w ramach polityki regionalnej. Polityka ta dotyczy wszystkich regionów i miast UE i ma na celu pobudzenie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia oraz poprawę jakości życia dzięki inwestycjom strategicznym. Dzięki tej aktywnej formie unijnej solidarności mieszkańcy słabiej rozwiniętych regionów mogą wykorzystać możliwości, jakie stwarza największy rynek na świecie. […] Ogólna polityka ustalana jest na szczeblu UE, ale bieżące zarządzanie funduszami jest owocem współpracy Komisji Europejskiej z władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi.
Indeks górny źródło: www.europa.eu Indeks górny koniecźródło: www.europa.eu
Na podstawie poniższego tekstu oceń prawdziwość stwierdzeń.
Podstawowym instrumentem wymiaru polityczno‑wojskowego jest Forum Współpracy w dziedzinie Bezpieczeństwa, które zajmuje się takimi kwestiami jak środki budowy zaufania i bezpieczeństwa (Confidence and Security Building Measures - CSBMs), kodeks zachowań w polityczno‑wojskowych aspektach bezpieczeństwa, regionalne porozumienia kontroli zbrojeń.
Głównym celem Forum Współpracy w dziedzinie Bezpieczeństwa (Forum for Security Co‑operation - FSC) jest: a) negocjowanie porozumień o kontroli zbrojeń, rozbrojeniu oraz o środkach budowy zaufania i bezpieczeństwa, b) regularne konsultacje i współpraca w dziedzinach związanych z bezpieczeństwem, c) redukcja ryzyka powstawania konfliktów, d) monitorowanie implementacji porozumień.
Większość dokumentów i zobowiązań związanych z wojskowymi aspektami dotyczy OBWE jako całości i wszystkich państw uczestniczących. Jednakże, niektóre z dokumentów, o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa europejskiego, zostały przyjęte i są ważne tylko w niektórych państwach OBWE. Są to Traktat o Konwencjonalnych Siłach Zbrojnych w Europie (CFE) oraz Traktat o Otwartych Przestworzach. Kwestiami związanymi z implementacją tych dokumentów zajmują się odpowiednio Wspólna Grupa Konsultacyjna (JSG) oraz Grupa Konsultacyjna Traktatu Otwartych Przestworzy (OSCC).
Pojęcie wymiaru ludzkiego wprowadzono oficjalnie w 1989 r. w Dokumencie Końcowym konferencji przeglądowej KBWE w Wiedniu, w którym zdefiniowano je jako „zobowiązania […] dot. poszanowania wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności, kontaktów międzyludzkich i innych zagadnień humanitarnych”. Wynika to z koncepcji wszechstronnego bezpieczeństwa OBWE, która wiąże utrzymanie pokoju i stabilności na kontynencie europejskim z przestrzeganiem przez wszystkie państwa praw człowieka i podstawowych wolności.
Państwa OBWE zobowiązały się do przestrzegania wielu politycznie wiążących decyzji związanych z wymiarem ludzkim Organizacji. Od 1990 r. rozwinęły specjalne instytucje i mechanizmy promujące respektowanie zobowiązań. Główną instytucją, która zajmuje się monitorowaniem zobowiązań OBWE z zakresu wymiaru ludzkiego, a także która służy pomocą państwom członkowskim w ich realizacji jest Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, z siedzibą w Warszawie (Office for Democratic Institutions and Human Rights - ODIHR). Innymi agendami zajmującymi się prawami człowieka są: Wysoki Komisarz do spraw Mniejszości Narodowych (będący jednocześnie instrumentem dyplomacji prewencyjnej) i Przedstawiciel OBWE do spraw Wolności Mediów.
Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka zostało ustanowione, na mocy postanowień Karty Paryskiej Nowej Europy, w roku 1990 jako Biuro Wolnych Wyborów. Jego początkowym zadaniem było ułatwianie kontaktów i wymiany informacji dotyczącej wyborów, które odbywają się na obszarze OBWE. W 1992 r. podczas Spotkania Ministerialnego w Pradze rozszerzono znacznie mandat Biura, zmieniając jednocześnie jego nazwę na obecną.
Indeks górny Źródło: www.gov.pl Indeks górny koniecŹródło: www.gov.pl
Innym rodzajem współpracy podejmowanej w ramach struktur Unii Europejskiej i Rady Europy jest współpraca transgraniczna. Aby umożliwić taką współpracę, utworzone zostały euroregiony. Współpracę w ramach euroregionów prowadzą gminy i powiaty, a celem jest przezwyciężanie występujących na granicy problemów i barier. Polska należy do 16 euroregionów, które prezentuje poniższa tabela i rysunek.
Nazwa | Państwa | Rok założenia |
---|---|---|
Euroregion Nysa | Polska, Niemcy, Czechy | 1991 |
Euroregion Karpacki | Polska, Słowacja, Ukraina, Węgry Rumunia | 1993 |
Euroregion Sprewa‑Nysa‑Bóbr | Polska, Niemcy | 1993 |
Euroregion Pro Europa Viadrina | Polska, Niemcy | 1993 |
Euroregion Tatry | Polska, Słowacja | 1994 |
Euroregion Bug | Polska, Ukraina, Białoruś | 1995 |
Euroregion Pomerania | Polska, Niemcy, Szwecja | 1995 |
Euroregion Glacensis | Polska, Czechy | 1995 |
Euroregion Niemen | Polska, Litwa, Białoruś | 1997 |
Euroregion Pradziad | Polska, Czechy | 1997 |
Euroregion Bałtyk | Polska, Rosja, Litwa, Szwecja, Dania | 1998 |
Euroregion Śląsk Cieszyński | Polska, Czechy | 1998 |
Euroregion Silesia | Polska, Czechy | 1998 |
Euroregion Beskidy | Polska, Czechy, Słowacja | 2000 |
Euroregion Puszcza Białowieska | Polska, Białoruś | 2002 |
Euroregion Łyna‑Ława | Polska, Rosja | 2003 |