Andrzej Antoszewski, Ryszard Herbut Systemy polityczne współczesnego świata

Istotnym elementem trybu powoływania prezydentów jest też to, czy mogą ubiegać się oni o ponowny wybór, czy też nie. Żadnych ograniczeń w tej mierze nie ustanawiają np. konstytucje Francji, Włoch, Islandii, Austrii czy Indii, gdzie dopuszcza się wielokrotną reelekcję tej samej osoby. Najbardziej rozpowszechnione jest rozwiązanie polegające na umożliwieniu sprawowania władzy przez dwie kadencje. Zyskało ono postać poprawki konstytucyjnej w USA po śmierci F.D. Roosevelta, który był wybrany na urząd prezydenta czterokrotnie (…). Jedną reelekcję dopuszcza się również w Finlandii, Grecji, RFN, Portugalii, Argentynie, Peru, Izraelu, RPA (…). Niektóre kraje dopuszczają reelekcję, ale nie bezpośrednią. Należą do nich Boliwia, Brazylia, Kostaryka i Nikaragua.

cyt2 Źródło: Andrzej Antoszewski, Ryszard Herbut, Systemy polityczne współczesnego świata, Gdańsk 2001, s. 175.

Konstanty Adam Wojtaszczyk, Wojciech Jakubowski Społeczeństwo i polityka. Podstawy nauk politycznych

Instytucja głowy państwa powstała w późnofeudalnym systemie politycznym. Jest to organ jednoosobowy: w monarchiach - monarcha, w republikach - prezydent. Znane są również kolegialne (wieloosobowe) głowy państwa, np. Rada Państwa w NRD i PRL czy Prezydium Rady Najwyższej w ZSRR, a obecnie Rada Związkowa w Szwajcarii, współksiążęta w Andorze oraz Prezydium Republiki w Bośni i Hercegowinie.

cyt3 Źródło: Wojciech Jakubowski, Konstanty Adam Wojtaszczyk, Społeczeństwo i polityka. Podstawy nauk politycznych, Warszawa 2003, s. 245.