1
Pokaż ćwiczenia:
1
Ćwiczenie 1
R13D0dKrvdOMH1
Wyjaśnij, jak powstają wiązania typu pi.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RsCsGq1wjBsXE
(Uzupełnij).
R11iMPRRBdVKU1
Ćwiczenie 2
Wskaż cząsteczki, w których występują wiązania typu pi. Możliwe odpowiedzi: 1. CH4, 2. N2, 3. H2, 4. NO2, 5. SO2
1
Ćwiczenie 3
RbhDtyfKzQxpd
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Rysunek a przedstawia orbitale, które prowadzą do utworzenia wiązań σπ w cząsteczce. Zaznacz na rysunku b orbitale molekularne typu π.

R41pYZiLjoTZR
Opisz różnicę pomiędzy wiązaniem typu sigma i wiązaniem typu pi.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 3
RL9rrHEcPcYy0
(Uzupełnij).
RKw03l9kfoQy52
Ćwiczenie 4
Łączenie par. Oceń, czy poniższe informacje są prawdziwe.. Wiązanie σ jest wiązaniem silniejszym niż wiązanie π.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Wiązania π mogą powstawać z orbitali typu d.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Wiązanie π powstaje w wyniku czołowego nałożenia się orbitali.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W cząsteczce N2 nie występuje orbital molekularny σ.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Wiązanie potrójne składa się z jednego wiązania typu π i dwóch typu σ.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
RqBenSVHFC2nG2
Ćwiczenie 5
Wysłuchaj nagrania abstraktu, wyodrębnij jego części i nadaj im tytuły.
2
Ćwiczenie 6

Buta–1, 3–diyn (diacetylen) C4H2 jest przedstawicielem szeregu poliynów, czyli związków, zawierających naprzemiennie ułożone wiązania pojedyncze i potrójne. Diacetylen można otrzymać przez dehydrochlorowanie 1,4–dichloro–2–butynu wodorotlenkiem potasu w niskiej temperaturze.

R1CECGBLEKrXS
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RN6F4O2kiD4gx2
Przeanalizuj wzory strukturalne zaprezentowane w informacji do zadania. Zastanów się, jak powstają wiązania w cząsteczce diacetylenu, a następnie uzupełnij tekst. W cząsteczce 1,4-dichloro-2-butynu występuje jedno wiązanie potrójne, które tworzą: 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p orbital molekularny typu σ i 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p orbitale molekularne typu π. Pozostałe wiązania w tej cząsteczce są wiązaniami typu σ.
Cząsteczka diacetylenu zawiera trzy wiązania 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p i dwa wiązania 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p. Orbital typu 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p atomu wodoru z orbitalem zhybrydyzowanym typu sp atomu 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p tworzy wiązania pojedyncze typu 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p. Niezhybrydyzwoane orbitale 2py oraz 2pz atomów węgla, prostopadłe do osi łączącej oba atomy węgla, nakładają się na siebie tworząc 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p wiązania typu 1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p.
W cząstecze diacetylenu, pomiędzy atomem węgla C(1. 1, 2. potrójne, 3. 2, 4. 2, 5. π, 6. 2, 7. σ, 8. π, 9. podwójne, 10. 0, 11. węgla, 12. px, 13. pojedyncze, 14. s, 15. pojedyncze, 16. 3, 17. 1, 18. 2, 19. p) a C(3), występuje wiązanie pojedyncze, które powstaje na skutek nałożenia się orbitali zhybrydyzowanych typu sp.
31
Ćwiczenie 7

Ustal liczbę elektronów, które tworzą orbitale molekularne π w cząsteczce diacetylenu.

Rh4hJXpdZnSgV
Odpowiedź: (Uzupełnij).
3
Ćwiczenie 8

Poniżej zaprezentowano wzór wielofunkcyjnego związku organicznego pochodzenia naturalnego o nazwie ,,lowastatyna''  (łac. lovastatinum). Substancja ta może być stosowana jako lek zmniejszający stężenie lipidów we krwi.

R1Q9GybRhjK6r
Źródło: GroMar Sp. z o.o., Wikimedia Commons, domena publiczna.

Odpowiedz na pytania:

  1. Ile łącznie elektronów tworzy orbitale molekularne typu π w cząsteczce lowastatyny?

  2. Ile wiązań π jest w cząsteczce lowastatyny?

  3. Ile atomów węgla wykorzystuje orbitale p do utworzenia wiązań π?

  4. Orbitale jakiego typu tworzą wiązanie podwójne w grupie karbonylowej, oznaczonej czerwonym kółkiem na rysunku?

RvgDBTdVOn6Wv
Odpowiedź: (Uzupełnij).
311
Ćwiczenie 8

Wyjaśnij, jak powstają wiązania typu π w cząsteczce etenu.

uzupełnij treść