Na rysunku jest fragment kuli ziemskiej, następnie jest warstwa atmosfery. W górnej części ilustracji jest niebo z gwiazdami. Słońce wysyła na Ziemię 342 watów na metr kwadratowy energii cieplnej i świetlnej. 77 watów na metr kwadratowy jest odbijane przez jasne chmury z powrotem w kosmos, a 67 jest pochłaniane przez chmury. 30 watów na metr kwadratowy fal słonecznych jest odbijane od Ziemi z powrotem w przestrzeń kosmiczną. W sumie światło słoneczne wraca z powrotem w kosmos w liczbie 107 watów na metr kwadratowy. Do Ziemi z 342 watów na metr kwadratowy dociera niecała połowa w liczbie 168 watów na metr kwadratowy. Promieniowanie podczerwone ziemskie wyzwala z siebie jeszcze więcej energii cieplnej – 390 watów na metr kwadratowy. 350 watów na metr kwadratowy jest pochłaniana przez chmury. Następnie z chmur emitowane w górę (w tym w kosmos) jest 165 watów, przez gazy cieplarniane emitowane jest 30 watów i prosto z Ziemi przez okna atmosferyczne – 40 watów. Razem z pierwszej warstwy chmur i od Ziemi emitowane jest na dalszą wysokość 235 watów na metr kwadratowy. Z powierzchni warstwy chmur najbliżej Ziemi reemitowane ku naszej planecie jest aż 324 watów na metr kwadratowy. Na ilustracji zaznaczono także konwekcję nagrzanego powietrza i ewapotranspirację. Pierwsza wynosi 24 watów na metr kwadratowy, a druga 78.