Zwróć uwagę na język, z którego zaczerpnięto to wyrażenie. Określ, w jakim momencie życia znajduje się podmiot liryczny.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi znalazły się następujące kwestie:

• poeta zastosował wyrażenie łacińskie,

• łacina zwykle nadaje wypowiedzi podniosły ton,

• zestawienie łaciny z czynnościami, które wykonuje poeta, daje wydźwięk ironiczny,

• można dostrzec tu ironiczne odwołanie do horacjańskiej ody Wybudowałem pomnik – poeta podsumowuje swoją twórczość z pozycji dostojnego starca, któremu twórczość zapewni nieśmiertelność,

• w wierszu Różewicza – w przeciwieństwie do znanej ody Horacego – znaczenie poezji jest umniejszane.

Możesz wybrać spośród następujących synonimów: bajdy, dziwy, androny, banialuki, brednie, bzdury, duby smalone, dyrdymały, farmazony, głodne kawałki, głupoty, głupstwa, niedorzeczności, niewiarygodne rzeczy. Poprawność podanych zwrotów możesz sprawdzić w Słowniku frazeologicznym języka polskiego.

Przykładowe zwroty: wstawiać głodne kawałki, opowiadać bzdury, pleść androny, bredzić duby smalone

Możesz skorzystać ze Słownika frazeologizmów.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi znalazły się następujące cytaty:

• niestworzone rzeczy,

• pisze / co mu ślina na język / przyniesie,

• za każdym zakrętem historii,

• pierwszy lepszy gorszy,

• szczyptą lekkiej ironii

• pisać i mówić / od rzeczy do rzeczy. Pamiętaj, że poeta w swojej twórczości przywiązuje wielką wagę do słowa, które nazywa rzeczy, wprowadza ład w obszar ludzkich wartości, myśli, uczuć i czynów. W swojej interpretacji zwróć uwagę na to, że Różewicz w wierszu prognoza do roku 2000 ocenia środowisko twórcze i wszystkich ludzi, którzy piszą zawodowo.

Zwróć uwagę na różne poziomy ironii. Zastanów się, na czym będzie polegał proces dewaluacji słowa i poezji.  Zwróć uwagę na ostatnie wersy.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi zostały uwzględnione następujące kwestie:

• Różewicz ironicznie odnosi się do całego środowiska ludzi piszących zawodowo; pisarzy, dziennikarzy, a przede wszystkim poetów, włączając również siebie. To oni pustoszą mowę, tworząc słowa bez wartości i znaczenia; ironiczne są np. fragmenty opisujące „poetę kulturalnego” oraz pisanie o samym sobie „poeta emeritus”,

• ironia obejmuje także ujętą w cudzysłów „szczyptę »lekkiej ironii«,

• Różewicz przy użyciu ironii buduje pozorny dystans wobec opisywanego tematu, a także wyostrza krytykę współczesnej poezji. 
  Zwróć uwagę na ironiczne określenie poetów: „zawiedziony Rimbaud”. Odszukaj informację na temat tego poety, pomoże ci to w zrozumieniu metafory.

Zastanów się, w jaki sposób znaczenie motywu gazety w poezji Różewicza wpływa na interpretację przedostatniej strofoidy.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi pojawiły się następujące wnioski: Różewicz mimo uczynienia z gazety symbolu gadulstwa, mowy bez wartości, nieprzynoszącej niczego trwałego, ironicznie stwierdza, że także on sam poznaje rzeczywistość za pośrednictwem codziennej prasy.

Zastanów się, co miałaby oznaczać fragmentaryczność kultury. Zwróć uwagę na datę zawartą w tytule wiersza.

Sprawdź, czy w twojej odpowiedzi znalazły się następujące wnioski: XX wiek przyniósł koniec wielkich narracji i systemów filozoficznych opisujących całość rzeczywistości. Tadeusz Różewicz zauważa ten fakt, a cywilizację i kulturę postrzega jako zbiór niespójnych elementów. Nie da się określić ich całościowego sensu, bo taki nie istnieje. W ten sposób Różewicz widzi także współczesną poezję - jako pozbawioną sensu, rozbitą.