Sprawdź się
Pod względem biochemicznym fitochrom to 1. reakcje fizjologiczne, 2. chromoproteina, 3. receptora, 4. kiełkowanie nasion, 5. odbieranie informacji, 6. fikobilinowy, 7. fotoperiodyczne, 8. fotoreceptora, 9. światło, 10. cysteinie, której częścią barwną jest barwnik 1. reakcje fizjologiczne, 2. chromoproteina, 3. receptora, 4. kiełkowanie nasion, 5. odbieranie informacji, 6. fikobilinowy, 7. fotoperiodyczne, 8. fotoreceptora, 9. światło, 10. cysteinie. Związek ten wiąże się z białkiem fitochromu dzięki jednemu z aminokwasów – 1. reakcje fizjologiczne, 2. chromoproteina, 3. receptora, 4. kiełkowanie nasion, 5. odbieranie informacji, 6. fikobilinowy, 7. fotoperiodyczne, 8. fotoreceptora, 9. światło, 10. cysteinie.
Oprócz roli w reakcjach fotoperiodycznych (np. zapoczątkowaniu kwitnienia) fitochrom bierze również udział w innych reakcjach roślin na 1. reakcje fizjologiczne, 2. chromoproteina, 3. receptora, 4. kiełkowanie nasion, 5. odbieranie informacji, 6. fikobilinowy, 7. fotoperiodyczne, 8. fotoreceptora, 9. światło, 10. cysteinie. Przykładem jest 1. reakcje fizjologiczne, 2. chromoproteina, 3. receptora, 4. kiełkowanie nasion, 5. odbieranie informacji, 6. fikobilinowy, 7. fotoperiodyczne, 8. fotoreceptora, 9. światło, 10. cysteinie, które u niektórych roślin zależy od bodźca świetlnego.
U wielu gatunków roślin najistotniejszym czynnikiem środowiskowym wpływającym na indukcję kwitnienia jest światło, a zwłaszcza stosunek długości dnia do długości nocy zwany fotoperiodem. Fotoperiodyzm jest reakcją roślin na czas trwania i periodyczne następstwo okresów światła i ciemności.
Fitochrom występuje w dwóch fotoodwracalnych formach molekularnych różniących się właściwościami spektralnymi: w konformacji nieaktywnej fizjologicznie – PIndeks dolny rr (z ang. phytochrome red) i aktywnej – PIndeks dolny frfr (z ang. phytochrome far‑red). Pierwsza forma dominuje u roślin rosnących w ciemności i wykazuje maksimum absorpcji w zakresie światła czerwonego (660 nm). Druga zaś występuje u roślin poddawanych działaniu światła i wykazuje maksimum absorpcji w zakresie dalekiej czerwieni (730 nm). W warunkach naturalnych, w zależności od dostępności światła, obie formy współdziałają ze sobą, ulegając fotokonwersji.
Indeks dolny Źródło: Katarzyna Możdżeń, Wpływ składu spektralnego światła na wybrane procesy fizjologiczne mchów w warunkach stresu ozonowego, rozprawa doktorska, Kraków, 2016. Indeks dolny koniecŹródło: Katarzyna Możdżeń, Wpływ składu spektralnego światła na wybrane procesy fizjologiczne mchów w warunkach stresu ozonowego, rozprawa doktorska, Kraków, 2016.