Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
R10AQxF5dSi3j1
Ćwiczenie 1
Wybierz zdanie nieprawdziwe spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących tkanek wzmacniających. Możliwe odpowiedzi: 1. Wyróżnia się dwa rodzaje tkanek wzmacniających: kolenchymę i parenchymę., 2. Tkanki wzmacniające pełnią głównie funkcje mechaniczne, nadając organizmom roślinnym wytrzymałość i elastyczność., 3. Tkanki wzmacniające są tkankami stałymi., 4. Źywe komórki tkanki wzmacniającej mogą ulec odróżnicowaniu.
R1SsbFREjYgtX1
Ćwiczenie 2
Przyporządkuj opisy do prawidłowych nazw tkanek. Kolenchyma Możliwe odpowiedzi: 1. Światło jej komórek ma niewielką średnicę., 2. Brak w niej protoplastu., 3. Wzmacnia mechanicznie ogonki liściowe., 4. Występuje w pniach drzew i korzeniach o budowie wtórnej., 5. Może zawierać chloroplasty., 6. Występuje w znacznych ilościach w łodygach roślin wodnych. Sklerenchyma Możliwe odpowiedzi: 1. Światło jej komórek ma niewielką średnicę., 2. Brak w niej protoplastu., 3. Wzmacnia mechanicznie ogonki liściowe., 4. Występuje w pniach drzew i korzeniach o budowie wtórnej., 5. Może zawierać chloroplasty., 6. Występuje w znacznych ilościach w łodygach roślin wodnych.
1
Ćwiczenie 3
Rypq8uEQPiKP8
Przekrój poprzeczny przez łodygę.
Źródło: SuperManu, Wikimedia Commons, domena publiczna.
RG0IKfyyDWIIn
Na powyższym zdjęciu sklerenchyma została oznaczona numerem: 1234567
Ćwiczenie 3
R1WZMF7H40bf6
Zaznacz prawidłową odpowiedź. Merystem pierwotny to: Możliwe odpowiedzi: 1. rodzaj tkanki twórczej obecnej w roślinie od stadium zarodkowego; przykłady to: merystemy wierzchołkowe pędu i korzenia, merystemy interkalarne, niektóre merystemy archesporialne, 2. rodzaj tkanki twórczej obecnej w roślinie od pewnej fazy rozwoju; powstały z odróżnicowanych komórek tkanki stałej, które powracając do stanu embrionalnego, uzyskują zdolność do podziałów komórkowych

Informacja do ćwiczeń 4 i 5

Łupina orzecha włoskiego (Juglans regia) jest jedną z najtwardszych w świecie roślin. Komórki budujące łupinę twardnieją wraz z dojrzewaniem orzecha. Proces twardnienia rozpoczyna się od odkładania pewnej substancji w pektynowej sieci pomiędzy komórkami. Wraz z upływem czasu komórki tracą protoplasty i obumierają.

Indeks górny Na podstawie: N. Xiao i wsp., From the Soft to the Hard: Changes in Microchemistry During Cell Wall Maturation of Walnut Shells, Frontiers in Plant Science, 2020. Indeks górny koniec

R1RnMjFI69UjA2
Ćwiczenie 4
Na podstawie powyższego tekstu i własnej wiedzy zaznacz wszystkie określenia dotyczące opisywanych komórek łupiny orzecha włoskiego. Możliwe odpowiedzi: 1. Są elementem sklerenchymy., 2. Są elementem kolenchymy., 3. Tworzą włókna sklerenchymatyczne w łupinie orzecha włoskiego., 4. Tworzą sieć komórek kamiennych w łupinie orzecha włoskiego., 5. Wzmocnienia ścian mają postać kątową lub płatową.
Rz5jbEqjwoHK82
Ćwiczenie 5
Łączenie par. Oceń, czy poniższe stwierdzenia są prawdziwe czy fałszywe.. Odkładanie się wspominanej substancji w komórkach łupiny orzecha włoskiego związane jest z wytwarzaniem ścian pierwotnych.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Dojrzałe komórki łupiny orzecha włoskiego mają zgrubiałe i silnie zdrewniałe ściany wysycone ligniną.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Substancja, o której mowa w tekście, zwiększa odporność na rozciąganie, ściskanie i zgniatanie.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Substancją odpowiedzialną za wyjątkową twardość łupiny orzecha włoskiego są pektyny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz

Informacja do ćwiczeń 6 i 7

W histologii roślin do przygotowywania preparatów mikroskopowych stosuje się różnego rodzaju barwniki. Dzięki ich wykorzystaniu możliwe jest uwidocznienie struktur komórkowych lub tkankowych, które w preparacie niebarwionym są niewidoczne lub słabo widoczne. Przykładowe barwniki to:

  • płyn Lugola – barwi skrobię na ciemnogranatowy kolor;

  • chlorek cynku z jodem – barwi celulozę na kolor fioletowy, ligninę na kolor żółty, a suberynę – na brunatny;

  • hematoksylina ałunowa według Ehrlicha – barwi celulozę na fioletowo, a suberynę na czerwonobrunatno;

  • floroglucyna – barwi ligninę na kolor intensywnie czerwony;

  • HCl i odczynnik Schiffa – barwi DNA na czerwono.

Indeks górny Na podstawie: Stanisław Pelc, „Technika wykonywania botanicznych preparatów mikroskopowych”, Rocznik Naukowo‑Dydaktyczny WSP, zeszyt 21, Kraków, 1964. Indeks górny koniec

R11eHWMavplk4
Ćwiczenie 6
Zaznacz dwa barwniki, które pozwolą odróżnić komórki sklerenchymy w owocach gruszy od komórek kolenchymy w młodych pędach bzu. Możliwe odpowiedzi: 1. płyn Lugola, 2. chlorek cynku z jodem, 3. hematoksylina ałunowa według Ehrlicha, 4. floroglucyna, 5. HCl i odczynnik Schiffa
31
Ćwiczenie 7
R1QIGLeTJFbON
Wyjaśnij, dlaczego nie można zastosować HCl i odczynnika Schiffa do odróżnienia komórek sklerenchymy w owocach gruszy od komórek kolenchymy w pędach bzu. (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8
RvkGkT8WTOlEa
Ilustracja interaktywna 1.
Tkanka wzmacniająca
Zdjęcie mikroskopowe przedstawia fragment przekroju poprzecznego przez łodygę rośliny z rodzaju jasnota (Lamium). Pod epidermą widoczne są komórki tkanki wzmacniającej z wybarwioną na niebiesko celulozą.
Źródło: Micropix, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
RrVnvFt1RP2uV
Podaj dokładną nazwę tkanki widocznej pod epidermą łodygi, której komórki wybarwiają się na niebiesko. Odpowiedź uzasadnij, odwołując się do jednej widocznej na zdjęciu cechy, która umożliwia identyfikację tkanki. (Uzupełnij).
Ćwiczenie 8
Rlbt3Fh4Bry82
Uzupełnij tekst: Kolenchyma zbudowana jest z żywych, 1. celulozową, 2. zgrubieniach, 3. wydłużonych, 4. włóknistą, 5. płatową, 6. kątową komórek, otoczonych 1. celulozową, 2. zgrubieniach, 3. wydłużonych, 4. włóknistą, 5. płatową, 6. kątową ścianą komórkową o charakterystycznych 1. celulozową, 2. zgrubieniach, 3. wydłużonych, 4. włóknistą, 5. płatową, 6. kątową. Zgrubienia te mają najczęściej postać nierównomierną, rzadziej równomierną. W zależności od ich rodzaju wyróżnia się:
• kolenchymę 1. celulozową, 2. zgrubieniach, 3. wydłużonych, 4. włóknistą, 5. płatową, 6. kątową – celulozowe zgrubienia ściany komórkowej układają się wzdłuż kątów komórki, w miejscu styku trzech lub większej liczby komórek;
• kolenchymę 1. celulozową, 2. zgrubieniach, 3. wydłużonych, 4. włóknistą, 5. płatową, 6. kątową – celulozowe zgrubienia ściany komórkowej układają się wzdłuż ścian równoległych do powierzchni organu rośliny;
• kolenchymę 1. celulozową, 2. zgrubieniach, 3. wydłużonych, 4. włóknistą, 5. płatową, 6. kątową – ściana komórkowa jest równomiernie zgrubiała.