Nasięźrzał (Ophioglossum) to rodzaj roślin naczyniowych klasyfikowany niegdyś jako paprotnik, a dziś zaliczany do klasy psylotowych (Psilotopsida). Nasięźrzał pospolity (Ophioglossum vulgatum) występuje m.in. w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Inne gatunki należące do rodzaju Ophioglossum spotykane są również w rejonach subtropikalnych i tropikalnych. Nasięźrzał jest rodzajem bardzo starym ewolucyjnie i niezwykle różnorodnym genetycznie, szczególnie pod względem ploidalności. Poliploidyzacja zachodziła u tych roślin w toku ewolucji przynajmniej kilkukrotnie. Na świecie istnieją więc gatunki mające w jądrze komórkowym zarówno 30, jak i 1260 chromosomów (co jest rekordem wśród roślin). Poliploidyzacja nasięźrzałów jest imponującym przykładem przystosowania się do środowiska. Trwają badania nad podziałami komórkowymi nasięźrzałów. Zastanawiające jest bowiem, jak dochodzi do sprawnej segregacji często ogromnej ilości chromosomów homologicznych (lub chromatyd) do komórek potomnych.

Indeks dolny Na podstawie: Indeks dolny koniec_{Na podstawie:}
Indeks dolny Sharda Khandelwal, Chromosome evolution in the genus Ophioglossum L., „Botanical Journal of the Linnean Society” 2008. Indeks dolny koniec_{Sharda Khandelwal, Chromosome evolution in the genus Ophioglossum L., „Botanical Journal of the Linnean Society” 2008.}
Indeks dolny B.M.B. Sinha i in., Occurrence of Various Cytotypes of Ophioglossum Reticulatum L. in a Population from N. E. India, „Caryologia” 1979. Indeks dolny koniec_{B.M.B. Sinha i in., Occurrence of Various Cytotypes of Ophioglossum Reticulatum L. in a Population from N. E. India, „Caryologia” 1979.}

Ze względu na miejsce mejozy w cyklu rozwojowym organizmów dzielimy ją na pregamiczną (zachodzącą przed zapłodnieniem) i postgamiczną (następującą po zapłodnieniu). Mejoza postgamiczna charakterystyczna jest dla organizmów haploidalnych, namnażających się również dzięki podziałom mitotycznym. W pewnych sytuacjach haploidalne osobniki zmieniają się w gamety i łączą na zasadzie gamii. Powstała diploidalna zygota dzieli się następnie mejotycznie, co skutkuje wytworzeniem kolejnego pokolenia dojrzałych komórek potomnych. Indeks dolny Opracowano na podstawie: Indeks dolny koniec_{Opracowano na podstawie:}
Indeks dolny Neil A. Campbell i in., „Biologia Campbella”, tłum. K. Stobrawa i in., Rebis, Poznań 2019. Indeks dolny koniec_{Neil A. Campbell i in., „Biologia Campbella”, tłum. K. Stobrawa i in., Rebis, Poznań 2019.}

We wrześniu 2019 r. na łamach czasopisma „Nature Communications” pojawiła się praca naukowa potwierdzająca wpływ aktyny na podział mejotyczny zachodzący u kobiet podczas powstawania komórek jajowych. Wyniki sugerują, że białko to jest niezbędne do zajścia przynajmniej trzech etapów mejozy i dojrzewania oocytu.

Indeks dolny Na podstawie: Johannes Roeles i in., Actin‑microtubule interplay coordinates spindle assembly in human oocytes, „Nature Communications”, 2019. Indeks dolny koniec_{Na podstawie: Johannes Roeles i in., Actin‑microtubule interplay coordinates spindle assembly in human oocytes, „Nature Communications”, 2019.}

Załóżmy, że przeprowadzono doświadczenie polegające na podawaniu  substancji (A) podczas profazy I oraz po anafazie I, której działanie polega na rozkładaniu aktyny.

Kolejność i czas podania substancji

• Próba I: nie podawano żadnej z substancji podczas mejozy.

• Próba II: podano substancję A podczas profazy I.

• Próba III: podano substancję A po anafazie I.

Wyniki doświadczenia

• Próba I: chromosomy homologiczne rozchodzą się podczas anafazy, a ciałka kierunkowe są wytwarzane.

• Próba II: chromosomy homologiczne nie rozchodzą się, a ciałka kierunkowe nie są wytwarzane.

• Próba III: chromosomy homologiczne rozchodzą się, nie dochodzi do wytworzenia się ciałek kierunkowych.