Miklós Horthy Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Ante Pavelić Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Hajle Syllasje Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Dwight Eisenhower Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Josip Broz Tito Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Bernard Law Montgomery Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Erwin Rommel Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji Ferenc Szálasi Możliwe odpowiedzi: 1. od 1945 r. aż do swojej śmierci w 1982 r. przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podczas II wojny światowej zorganizował niezwykle silny komunistyczny antyfaszystowski ruch oporu, znany jako Partyzanci Jugosławii., 2. chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Szef zależnego od Niemiec państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach, 3. węgierski wojskowy i polityk, przywódca faszystowskiego stronnictwa strzałokrzyżowców, które przejęło władzę na Węgrzech pod koniec II wojny światowej. Od 17 października 1944 do 8 maja 1945 stał na czele kraju jako sojusznik III Rzeszy, 4. Brytyjski dowódca, skierowany w 1942 r. do Egiptu, gdzie zahamował postępy Afrika Korps zdążającej w kierunku Nilu. W bitwie pod El Alamein w listopadzie 1942 r. jego wojska pokonały przeważające siły państw Osi, co stanowiło punkt zwrotny w wojnie w Afryce Północnej. Winston Churchill podsumował ten sukces mówiąc: „To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca, ale jest to, być może, koniec początku!”., 5. Amerykański dowódca, od czerwca 1942 r. dowódca frontu europejskiego, a 8 listopada – dowódca sił alianckich w śródziemnomorskim teatrze działań wojennych. Sukcesy, które odniósł podczas walk w Afryce Północnej, na Sycylii i we Włoszech sprawiły, że w 1943 r. został mianowany naczelnym dowódcą alianckich wojsk ekspedycyjnych, 6. ostatni cesarz Etiopii (1930–1936 i 1941–1974). Jego rządy przerwała włoska inwazja zakończona okupacją kraju i włączeniem go w skład Włoskiej Afryki Wschodniej. Po wojennej klęsce udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał do 1941 r. Po wyzwoleniu kraju w 1941 r. ponownie objął rządy, 7. zdolny i charyzmatyczny dowódca, był najmłodszym niemieckim feldmarszałkiem podczas II wojny światowej. Dowodził Afrika Korps – hitlerowskim korpusem ekspedycyjnym w Afryce. Podczas walk zyskał sobie honorowy przydomek Lis Pustyni, 8. Węgierski polityk i wojskowy, od 1920 regent i faktyczny autorytarny przywódca Królestwa Węgier. Pod jego rządami Węgry wzięły udział w II wojnie światowej po stronie państw Osi. W latach 1944–1945 był więziony przez władze niemieckie. Po wojnie znalazł się na emigracji