Sprawdź się
Dopasuj stopnie utlenienia glinu do podanych poniżej związków.
Połącz w pary nazwy związków z ich wzorami.
tlenek glinu, ałun glinowo-potasowy, tetrahydroksoglinian sodu, heksafluorek glinu
Przeanalizuj wykres i odpowiedz na pytanie, o ile wzrosła światowa produkcja aluminium od roku do roku . Odpowiedź podaj w mln ton oraz w procentach.
Przeanalizuj opis wykresu i odpowiedz na pytanie, o ile wzrosła światowa produkcja aluminium od roku do roku . Odpowiedź podaj w milionach ton oraz w procentach.
Glin jest metalem aktywnym i chętnie łączy się z tlenem, a pomimo tego znalazł wiele zastosowań, w tym jako materiał konstrukcyjny. Wyjaśnij dlaczego.
Boksyt w zależności od typu zawiera:
do ;
do ;
do ;
do ;
straty prażenia (głównie ) do .
Zakładając wydajności procesu, oblicz, ile czystego glinu można otrzymać z tony boksytu o maksymalnej zawartości . Wynik podaj z dokładnością do .
Termit to nazwa mieszaniny tlenku żelaza() z pyłem glinowym w proporcjach stechiometrycznych. Po zapaleniu tej mieszaniny, wydzielają się znaczne ilości ciepła.
Określ typ reakcji ze względu na efekt energetyczny, a następnie zapisz równanie reakcji. Wskaż utleniacz i reduktor.
Związki glinu pełnią w glebie rolę czynnika buforującego. Jest to możliwe dzięki temu, że wodorotlenek glinu ma właściwości amfoteryczne. W zakresie - związki glinu neutralizują wpływ kwaśnego deszczu, tworząc rozpuszczalne w wodzie akwahydroksokompleksy glinu. Wraz z wodami podziemnymi dostają się one do zbiorników wodnych. Rozpuszczalne związki glinu mogą być kumulowane przez niektóre rośliny rosnące na glebach kwaśnych – np. herbatę. Obecne w wodzie i pożywieniu mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie, np. stymulować rozwój choroby Alzheimera. WHO ustaliła dopuszczalne stężenie glinu w wodzie na poziomie .
Wyjaśnij, na czym polegają właściwości amfoteryczne wodorotlenku glinu. Zapisz jonowo odpowiednie równanie reakcji.
Czy potrafisz odgadnąć, jaki reagent bierze udział w reakcjach powstawania akwahydroksokompleksów glinu? Zapisz jego wzór.
Ile wynosi liczba koordynacyjna w akwahydroksokompleksach glinu?