Turystyka przynosi największe wpływy państwom, które w nią inwestują. Pozytywnym przykładem takiego kraju, który postawił na turystykę i zainwestował w nią już w 2. połowie XIX w., jest Szwajcaria. Stanowi ona jedną z […] najważniejszych destynacji turystycznych na świecie. Stupięćdziesięcioletnia tradycja przyjmowania turystów zagranicznych, wysoka jakość świadczonych usług, prestiż Szwajcarii w środowisku międzynarodowym, jej neutralność polityczna - to tylko kilka powodów, dla których kraj ten wyrósł na lidera w dziedzinie turystyki zagranicznej przyjazdowej (incoming tourism). Należy podkreślić, że jeszcze 100 lat temu Szwajcaria była biednym krajem rolniczym, w którym ok. 66% terytorium uznawano za tereny nieprodukcyjne, tj. nienadające się do celów rolniczych lub innej działalności przemysłowej (w Szwajcarii ponad 60% terytorium pokrywają Alpy). Jednak to właśnie elementy naturalnego krajobrazu Szwajcarii, tj. bardzo ciekawa rzeźba terenu, masywy górskie i jeziora, stały się podstawą narodzin turystyki w tym kraju. Zagraniczny ruch przyjazdowy spowodował napływ dewiz i konieczność dostosowania istniejącej infrastruktury do rosnących wymagań klientów. W związku z tym dziewicze dotąd tereny zamieniono w luksusowe kurorty, z niezwykle rozbudowaną bazą noclegową. Już w 1912 r. w Szwajcarii było 215 tys. miejsc noclegowych, natomiast obecnie jest ich około 1,2 mln. W związku z tym, że pierwsze luksusowe hotele powstały właśnie w Szwajcarii, kraj ten uważany jest za kolebkę nowoczesnego hotelarstwa.

Indeks dolny Źródło: K. Klimek, Turystyka jako czynnik społeczno‑gospodarczego rozwoju Szwajcarii, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Kraków 2010. Indeks dolny koniec_{Źródło: K. Klimek, Turystyka jako czynnik społeczno‑gospodarczego rozwoju Szwajcarii, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Kraków 2010.}

Do branży turystycznej zalicza się przedsiębiorstwa świadczące bezpośrednie usługi na rzecz turystów. Jednak oddziaływanie turystyki na gospodarkę nie ogranicza się do tak wąsko zdefiniowanej branży turystycznej. Pomiar całkowitego wpływu turystyki na rozwój społeczno‑gospodarczy Polski wymaga uwzględnienia pośredniego i indukowanego wpływu turystyki. Analiza pośredniego wpływu turystyki oznacza wzięcie pod uwagę produktów wytwarzanych w branżach, które dostarczają komponenty i półprodukty dla branży turystycznej. Przykładowo hotel, świadcząc usługi zakwaterowania, musi dokonać zakupów niezbędnych artykułów meblarskich, środków chemicznych, tekstyliów i tym podobnych. Również firmy dostarczające takie produkty mają swoich poddostawców, u których zamawiają półprodukty i usługi. Z kolei uwzględnienie indukowanego wpływu turystyki oznacza uwzględnienie wpływów wynikających z konsumpcji osób zatrudnionych w sektorze turystycznym oraz zatrudnionych dostawców i poddostawców z innych sektorów. Dlatego też do przedstawienia wpływu branży turystycznej dla polskiego rozwoju społeczno‑gospodarczego wykorzystano model przepływów międzygałęziowych (Input‑Output Analysis). Model Input‑Output odzwierciedla wewnętrzne powiązania między gałęziami gospodarki – ukazuje proces, w którym nakłady z jednej branży wytwarzają produkty do konsumpcji lub do produkcji dla innej branży. W modelu efekty generowane przez branżę turystyczną zostały zmierzone za pomocą trzech zmiennych: wartości dodanej, liczby miejsc pracy oraz wysokości wynagrodzeń. Dodatkowo dla zmierzenia wpływu branży turystycznej na rozwój społeczno‑gospodarczy polskiej gospodarki wykorzystano tak zwany mnożnik. Jego zastosowanie pokazuje, w jaki sposób jedno miejsce pracy w branży turystycznej generuje miejsca pracy w innych branżach, czy też jak każda złotówka wypłacona pracownikowi wpływa na opłacanie pracowników pozostałych branż. Z wyliczeń PIE wynika, że w 2018 r. branża turystyczna wygenerowała łącznie 140,92 mld PLN wartości dodanej. Z całości wygenerowanej wartości dodanej 19 proc. stanowił wpływ bezpośredni (26,65 mld PLN), 61 proc. – wpływ pośredni (86,02 mld PLN), a 20 proc. – wpływ indukowany (28,24 mld PLN). Efekt mnożnikowy wyniósł 5,3, co oznacza, że każda złotówka, którą wytworzyła w ubiegłym roku branża turystyczna, przyczynia się do generowania dodatkowych 4,3 PLN wartości dodanej w całej gospodarce. W 2018 r. branża turystyczna wygenerowała łącznie blisko 35,90 mld PLN wynagrodzeń, z czego 21 proc. stanowił wpływ bezpośredni (7,53 mld PLN), 60 proc. – wpływ pośredni (21,40 mld PLN), a indukowany – 19 proc. (6,97 mld PLN). Efekt mnożnikowy wyniósł 4,8, co oznacza, że każde zarobione 1000 PLN w branży turystycznej przyczynia się do generowania dodatkowych 3800 PLN wynagrodzeń wśród pracowników całej gospodarki w Polsce. W 2018 r. branża turystyczna przyczyniła się do utrzymała łącznie blisko 1,36 mln miejsc pracy, z czego 32 proc. stanowił wpływ bezpośredni (433,70 tys.), 52 proc. – wpływ pośredni (700,55 tys.), a indukowany – 16 proc. (221,37 tys.). Efekt mnożnikowy wyniósł 3,1, co oznacza, że każde 1 miejsce pracy, które zajmują osoby pracujące w branży turystycznej, przyczyniają się do generowania dodatkowych 2,1 miejsc pracy dla pracujących w całej gospodarce w Polsce

Indeks dolny Źródło: Ł. Czernicki, P. Kukołowicz, M. Rafał, Branża turystyczna w Polsce. Obraz sprzed pandemii, Polski Instytut Ekonomiczny, Warszawa 2020. Indeks dolny koniec_{Źródło: Ł. Czernicki, P. Kukołowicz, M. Rafał, Branża turystyczna w Polsce. Obraz sprzed pandemii, Polski Instytut Ekonomiczny, Warszawa 2020.}