Sprawdź się
Do podanych grup systematycznych przyporządkuj nazwy odpowiednich pasożytów.
tasiemiec nieuzbrojony (<em><span lang="la">Taenia saginata</span></em>), bruzdogłowiec szeroki (<em><span lang="la">Diphyllobothrium latum</span></em>), włosień kręty (<em><span lang="la">Trichinella spiralis</span></em>), lamblia (<em>Giardia lamblia</em>), tasiemiec uzbrojony (<em><span lang="la">Taenia solium</span></em>), tasiemiec bąblowcowy (<em><span lang="la">Echinococcus granulosus</span></em>), pełzak czerwonki (<em><span lang="la">Entamoeba histolytica</span></em>), glista ludzka (<em><span lang="la">Ascaris lumbricoides</span></em>)
Protisty | |
---|---|
Płazińce | |
Nicienie |
Oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń.
Prawda | Fałsz | |
Badanie mikroskopowe kału umożliwia określenie rodzaju pasożyta. | □ | □ |
Badanie serologiczne surowicy krwi pozwala wykryć DNA pasożyta. | □ | □ |
Badania molekularne polegają na wykryciu przeciwciał przeciw danemu pasożytowi. | □ | □ |
Przyjrzyj się poniższym schematom przedstawiającym modele rozwoju pasożytów, a następnie wskaż dwa przykłady pasożytów, dla których jest charakterystyczny cykl rozwojowy przedstawiony na schemacie A.
Pasożytuje w organizmach różnych gatunków ssaków mięsożernych i wszystkożernych, a także w organizmie człowieka. Jest groźny we wszystkich stadiach rozwojowych. Część jego cyklu rozwojowego odbywa się w jelicie, a część w mięśniach poprzecznie prążkowanych. Człowiek zwykle zaraża się nim wskutek spożycia niebadanego mięsa świń, które zostały zarażone po zjedzeniu szczurów będących nosicielami tego pasożyta. Natomiast szczury zarażają się, zjadając padłe zarażone osobniki własnego gatunku.
Afryka jest strefą szczególnie intensywnych endemii glistnicy. Znany jest przypadek dwunastoletniego chłopca przywiezionego do szpitala z rozpoznaniem niedrożności jelit. Chłopiec był w stanie bardzo ciężkim, więc przeprowadzono na nim zabieg operacyjny. Przyczyną niedrożności jelit okazał się kłębek ponad pięciuset dorosłych glist. Po kilku dniach operację trzeba było powtórzyć i usunięto mu kolejną setkę glist. Operowano go raz jeszcze i tym razem usuwając około stu dorosłych glist. Chłopiec ostatecznie nie przeżył pokonany przez szturmujące jego organizm glisty ludzkie.
Indeks górny Źródło: Edward Hadaś, Monika Derda, Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne, „Problemy Higieny i Epidemiologii”, 2014, nr 95, s. 8; na podstawie: Bogdan Szczygieł, Reportaże afrykańskie, Wydawnictwo KAW, Kraków 1986. Indeks górny koniecŹródło: Edward Hadaś, Monika Derda, Pasożyty – zagrożenie nadal aktualne, „Problemy Higieny i Epidemiologii”, 2014, nr 95, s. 8; na podstawie: Bogdan Szczygieł, Reportaże afrykańskie, Wydawnictwo KAW, Kraków 1986.