Marcin Skinder Teoretyczne uwarunkowania i zastosowanie komunikowania w społeczeństwie informacyjnym

Komunikowanie interpersonalne jest kształtowane w 35% przez język, natomiast pozostałą część zabierają sygnały (…). Komunikowanie takie jest wzmocnieniem i uzupełnieniem bezpośredniego (ustnego) komunikowania (…), z którym jest nierozerwalnie związane (jego występowanie warunkowane jest przez odbieranie bodźców wzrokowych).

2 Źródło: Marcin Skinder, Teoretyczne uwarunkowania i zastosowanie komunikowania w społeczeństwie informacyjnym, „Studia z Zakresu Prawa, Administracji i Zarządzania” 2013 r., nr 3, dostępny w internecie: repozytorium.ukw.edu.pl [dostęp 20.04.2020 r.].

Lidia Jakubowska Rola socjalizacji i wychowania w życiu człowieka

Różnica pomiędzy dwoma przedstawionymi powyżej rodzajami socjalizacji polega na tym, że uspołecznianie pierwotne rozpoczyna się od najwcześniejszych chwil życia i rozwoju dziecka za pośrednictwem pierwotnego środowiska wychowawczego (…). Pod wpływem interakcji ze swymi opiekunami, a następnie innymi kręgami osób, dziecko w drodze naśladownictwa, identyfikacji, później zaś w drodze przyjmowania ról innych ludzi ze swego otoczenia, a przede wszystkim tzw. znaczących innych (…) uczy się wzorów zachowań oraz wartościowania i oceniania. Natomiast socjalizacja wtórna dokonuje się znacznie później za pośrednictwem tak zwanego uogólnionego innego (…). Ponadto musi dokonywać się ona w drodze interakcji, oddziaływania ze strony innych podmiotów życia społecznego.

1 Źródło: Lidia Jakubowska, Rola socjalizacji i wychowania w życiu człowieka, dostępny w internecie: dknuwnazwa.wordpress.com [dostęp 23.11.2019 r.].

Matki naśladują konsumenckie zachowania córek

W jakim stopniu dzieci wpływają na zachowania konsumpcyjne rodziców? W większym, niż można by sądzić. Nastoletnie dziewczęta mają niemały wpływ na to, jakie produkty osobistego użytku, np. ubrania czy kosmetyki, kupują ich matki. Co więcej, rodzicielki częściej naśladują w tym zakresie swoje dorastające pociechy, niż vice versa – ogłosili badacze z amerykańskiej Fox School of Business na Temple University.

3 Źródło: Matki naśladują konsumenckie zachowania córek, 27.02.2018 r., dostępny w internecie: newsweek.pl [dostęp 23.12.2019 r.].

Adam Koperek Socjalizacja jako społeczno-wychowawczy proces integracji jednostki ze społeczeństwem

W procesie socjalizacji można wyróżnić dwa wymiary: obiektywny i subiektywny. Socjalizacja w wymiarze obiektywnym jest procesem, w którym społeczeństwo przekazuje jednostkom ludzkim swoją kulturę, przystosowując je w ten sposób do postępowania zgodnego z obyczajami i wzorami tej kultury. Socjalizacja zaś w wymiarze subiektywnym jest procesem, który przebiega w jednostce ludzkiej, a jego celem jest ukształtowanie osobowości społecznej tejże jednostki.

4 Źródło: Adam Koperek, Socjalizacja jako społeczno-wychowawczy proces integracji jednostki ze społeczeństwem, dostępny w internecie: pedkat.pl [dostęp 23.12.2019 r.].

Agnieszka Zduniak Socjalizacja w kontekście nowoczesnego społeczeństwa

Zdaniem B. Bernsteina istnieje ścisły związek między statusem społecznym a przyjętym modelem socjalizacji, przy czym rolę zasadniczego ogniwa pośredniczącego odgrywają kody językowe – specyficzne sposoby komunikacji mające zasadniczy wpływ na sposób myślenia, sferę emocjonalną i nastawienia społeczne dzieci (tzw. socjolingwistyczne ujęcie socjalizacji). Poszczególne klasy i środowiska społeczne wytwarzają właściwe sobie systemy komunikacji, charakteryzujące się specyficzną składnią i słownictwem, będące odzwierciedleniem stosunków społecznych zachodzących w ramach tych środowisk. Różnice między nimi dotyczą nie tylko formy, ale i treści: środki i sposoby komunikacji będą uwypuklać te aspekty rzeczywistości, które w określonym środowisku są szczególnie istotne, pomijać natomiast te elementy, które w życiu danego środowiska nie odgrywają większej roli.

5 Źródło: Agnieszka Zduniak, Socjalizacja w kontekście nowoczesnego społeczeństwa, „Zeszyty Naukowe KUL 56” 2013 r., nr 1 (221), dostępny w internecie: kul.pl [dostęp 23.12.2019 r.].

Agnieszka Zduniak Socjalizacja w kontekście nowoczesnego społeczeństwa

Socjalizacja w społecznościach tradycyjnych miała charakter linearny i przebiegała na ogół według z góry określonego modelu, wyznaczonego poprzez przynależność jednostki do określonego stanu, klasy czy warstwy społecznej. W jej wyniku człowiek stawał się niepodlegającą wyobcowaniu jednostką, bezpiecznie ukrytą i podtrzymywaną przy życiu w kokonie zwyczajów od chwili urodzenia aż do śmierci. Tak rozumiana socjalizacja miała więc charakter w dużej mierze przewidywalny: jednostka na poszczególnych etapach swojego życia przejmowała określone role społeczne, do których przygotowywała się niejednokrotnie przez bardzo długi okres czasu. Momentami wyznaczającymi symboliczne granice etapów przynależności do określonej grupy wiekowej lub społecznej były tzw. obrzędy przejścia (rites de passage). Tego rodzaju rytuały umożliwiały jednostce (oraz społeczności, do której należała) upewnienie się co do jej nowej tożsamości, nowej roli i związanych z nią praw i obowiązków, nie pozostawiając miejsca na pytania o tożsamość, sens istnienia i rodzaj relacji, w jakie należy wchodzić z innymi. (…) We współczesnym, pluralistycznym społeczeństwie socjalizacja nie ma już charakteru linearnego, lecz wielokierunkowy.

5 Źródło: Agnieszka Zduniak, Socjalizacja w kontekście nowoczesnego społeczeństwa, „Zeszyty Naukowe KUL 56” 2013 r., nr 1 (221), dostępny w internecie: kul.pl [dostęp 23.12.2019 r.].