Uwarunkowania poziomu bezrobocia wybranych państw UE

Szczegółowa analiza linii trendu stopy bezrobocia długoterminowego pozwala na sformułowanie ciekawych wniosków [na podstawie badań pierwszej dekady XXI w. – przyp. red.].

Wyraźnie niższy jest poziom bezrobocia długoterminowego w państwach skandynawskich. Związane to jest m.in. z lepiej prowadzonymi działaniami mającymi na celu ograniczanie czasu pozostawania bez pracy osób zdolnych ją wykonywać. Dynamika bezrobocia długoterminowego dla nadbałtyckich państw skandynawskich charakteryzuje się najmniejszą zmiennością i odsetek osób pozostających bez pracy dłużej niż rok wśród ogółu bezrobotnych oscyluje wokół 20%. Wśród państw «starej Unii» zdecydowanie najwyższy jest odsetek bezrobotnych długookresowo w Niemczech. Przekracza on dwukrotnie poziom współczynnika dla państw skandynawskich. Powodem takiej sytuacji jest zapewne «nadopiekuńczość» państwa i szeroko rozwinięty system zabezpieczenia społecznego widoczny w zasadach przyznawania zasiłków socjalnych dla bezrobotnych, gdy zasiłek jest na tyle wysoki, że wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb i wówczas status bezrobotnego staje się wygodnym sposobem na życie. Właśnie w odniesieniu do Niemiec można mówić o swoistej «profesjonalizacji» bezrobocia. W grupie państw nadbałtyckich nowo wstępujących do UE wysoki poziom bezrobocia długoterminowego nie jest niespodzianką. Przyczyniają się do tego przemiany restrukturyzacyjne w gospodarkach tych państw i obecnie nie ma skutecznego sposobu ograniczania bezrobocia, zwłaszcza długoterminowego.

Indeks dolny Źródło: M. Balcerowicz‑Szkutnik, Uwarunkowania poziomu bezrobocia wybranych państw UE – analiza statystyczna, „Studia Ekonomiczne” 2013, nr 124, s. 84–85. Indeks dolny koniec_{Źródło: M. Balcerowicz‑Szkutnik, Uwarunkowania poziomu bezrobocia wybranych państw UE – analiza statystyczna, „Studia Ekonomiczne” 2013, nr 124, s. 84–85.}