Sprawdź się
Oceń i zaznacz, czy podane stwierdzenia są prawdziwe czy fałszywe.
| Prawda | Fałsz | |
| Trzy główne typy połączeń występujące między komórkami zwierzęcymi to połączenia zamykające, zwierające i szczelinowe. | □ | □ |
| Desmosomy i hemidesmosomy to rodzaje połączeń zamykających. | □ | □ |
| W komórkach nerwowych połączenia tworzące synapsy elektryczne to połączenia typu jonowo-metabolicznego. | □ | □ |
Połącz struktury z odpowiadającymi im opisami.
Struktury zbudowane z sześciu podjednostek, tworzące kanały, Struktury tworzące pierścienie zlokalizowane poniżej połączeń zamykających, Punktowe połączenia występujące m.in. między komórkami nabłonkowymi i komórkami mięśnia sercowego
| Koneksony | |
| Obwódki zwierające | |
| Plamki zwierające |
Uzupełnij tabelę, przeciągając podane poniżej hasła w odpowiednie miejsca.
Główna cecha, Przepuszczalność dla jonów i cząsteczek, Miejsce występowania, Przykład miejsca występowania
| Połączenia zamykające | Połączenia zwierające | |
|---|---|---|
| Główna cecha | ||
| Przepuszczalność dla jonów i cząsteczek | ||
| Miejsce występowania | ||
| Przykład miejsca występowania |
Przyporządkuj podane poniżej sformułowania do grup opisujących desmosom i hemidesmosom.
Szczególnie licznie występuje między komórkami mięśnia sercowego., Pośredniczy w oddziaływaniu komórka-błona podstawna., Jest to punktowe połączenie między błoną komórkową i błoną podstawną., Inna nazwa to półdesmosom., Licznie występuje w skórze – w miejscu kontaktu komórek nabłonkowych skóry z błoną podstawną., Jest to punktowe połączenie pomiędzy dwiema komórkami., Pośredniczy w przekazywaniu informacji pomiędzy komórkami., Inna nazwa to plamka zwierająca.
| Desmosom | |
|---|---|
| Hemidesmosom |
Sąsiadujące ze sobą części błon komórkowych wyposażone są w struktury zwane 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami. Każdy z nich zbudowany jest z 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami podjednostek białkowych – 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami. Stykają się one błonami tworząc między sobą 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami, który jest 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami. Różnica potencjałów między komórkami, potencjał błonowy każdej komórki, pH, czy stężenie wolnego Ca2+ 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami konformację jego białek. Jego średnica wynosi zwykle około 1,4nm i pozwala na przemieszczanie się cząsteczek o małej masie- jonów i drobnych cząsteczek 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami, takich jak na przykład 1. rozpuszczalnych w tłuszczach, 2. koneksyn, 3. Umożliwiają, 4. kanał, 5. uszkadzają, 6. nie mają one wpływu na, 7. koneksus, 8. szczelinowym, 9. proste cukry i nukleotydy, 10. najliczniejszym, 11. najrzadszym, 12. złożone białka i tłuszcze, 13. jedynie w mózgu i mięśniach, 14. mają wpływ na, 15. rozpuszczalnych w wodzie, 16. sześciu, 17. 2-4 nanometry, 18. 2-4 milimetry, 19. hydrofilny, 20. hydrofobowy, 21. obwódkę zwierającą, 22. pięciu, 23. we wszystkich typach tkanek, 24. koneksonami.
Spośród propozycji podanych poniżej wybierz i wstaw do tekstu odpowiednie sformułowania.
koneksyn, obwódkę zwierającą, jedynie w mózgu i mięśniach, najrzadszym, sześciu, najliczniejszym, kanał, koneksonami, we wszystkich typach tkanek, koneksus, hydrofilny, od 2 do 4 nanometrów, szczelinowymi, Umożliwiają, uszkadzają, pięciu, hydrofobowy, od 2 do 4 milimetrów
Połączenia jonowo-metaboliczne (typu nexus), zwane inaczej połączeniami ................................................................, są pod względem częstości występowania ................................................................ typem połączeń i występują ................................................................. ................................................................ wzajemną komunikację między komórkami. Odległość między komórkami jest znacznie mniejsza, niż w połączeniach zwierających i wynosi zwykle .................................................................
Sąsiadujące ze sobą części błon komórkowych są wyposażone w struktury zwane ................................................................. Każdy z nich zbudowany jest z ................................................................ podjednostek białkowych – ................................................................. Stykają się one błonami, tworząc między sobą ................................................................, który jest .................................................................
Łagodna pęcherzyca charakteryzuje się głównie utratą łączności międzykomórkowej, spowodowaną dysfunkcją desmosomów. Desmosomy, pomimo ich podstawowej funkcji, polegającej na utrzymywaniu czynności międzykomórkowej, należą do struktur dynamicznych, pozwalających na mobilność w obrębie naskórka. W podtrzymywaniu czynności międzykomórkowej główną rolę odgrywają jony wapnia. Wewnątrzkomórkowe stężenie jonów CaIndeks górny 2+2+ może ulec zmianie, zarówno z powodu mutacji pompy wapniowej, jak również na skutek wiązania autoprzeciwciał do powierzchni komórek, co prowadzi do dziedzicznych chorób pęcherzowych oraz nabytych dermatoz o mechanizmie autoimmunologicznym.
Indeks górny Źródło: Ewa Syguła, Ligia Brzezińska‑Wcisło, Ewa Pierzchała, Grażyna Kamińska‑Winciorek, Łagodna przewlekła pęcherzyca – współczesne poglądy na etiopatogenezę, pdfs.semanticscholar.org. Indeks górny koniecŹródło: Ewa Syguła, Ligia Brzezińska‑Wcisło, Ewa Pierzchała, Grażyna Kamińska‑Winciorek, Łagodna przewlekła pęcherzyca – współczesne poglądy na etiopatogenezę, pdfs.semanticscholar.org.
Pierwotnie TNT opisano jako rurki o średnicy 50–200 nm i długości osiągającej kilkakrotną średnicę komórki, zbudowane z F‑aktyny. Błona nanorurek wykazywała ciągłość z błonami obu połączonych komórek. (…) Mostki błonowe, stanowiąc niejednorodną grupę, są wykorzystywane zarówno w procesach fizjologicznych, jak i patogennych, w zależności od rodzaju komórek i ich aktualnego stanu. TNT są wytwarzane przez komórki układu odpornościowego, komórki dendrytyczne i monocyty, służąc im do przekazywania sygnałów wapniowych i, przypuszczalnie, obcych antygenów, jak również białek głównego kompleksu zgodności tkankowej klasy I (MHC klasy I).
Indeks górny Źródło: Anna Boratyńska, Lech Martyniszyn, Lidia Szulc, Marek Niemiałtowski, Mostki błonowe i ich rola w rozprzestrzenianiu wirusa ektromelii in vitro, www.medycynawet.edu.pl. Indeks górny koniecŹródło: Anna Boratyńska, Lech Martyniszyn, Lidia Szulc, Marek Niemiałtowski, Mostki błonowe i ich rola w rozprzestrzenianiu wirusa ektromelii in vitro, www.medycynawet.edu.pl.