Przyporządkuj podanym sformułowaniom odpowiadające im definicje. Amylopektyna Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu. Amyloza Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu. Płyn Lugola Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu. Jodyna Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu.
Przyporządkuj podanym sformułowaniom odpowiadające im definicje. Amylopektyna Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu. Amyloza Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu. Płyn Lugola Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu. Jodyna Możliwe odpowiedzi: 1. Rozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 2. Nierozgałęziony polisacharyd, składnik skrobi., 3. Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu., 4. Rozcieńczony roztwór jodu w etanolu, z dodatkiem jodku potasu.
R8VVZ10exBiiI1
Ćwiczenie 2
Spośród podanych poniżej zaznacz te, które zawierają duże ilości skrobi. Możliwe odpowiedzi: 1. Bulwa ziemniaka, 2. Ziarna zbóż, 3. Marchewka, 4. Jabłko, 5. Cukier spożywczy, 6. Kolba kukurydzy, 7. Truskawka, 8. Makaron pszenny
1
RaqdB4BTDC5ZM1
Ćwiczenie 3
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: NEUROtiker, Sunridin, wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 3
RQnx0DSLstrW3
RloiSmqHZjZoQ1
Ćwiczenie 4
Uporządkuj niezbędne części składowe eksperymentu sprawdzającego hipotezę: „Zarówno ziemniak, jak i jabłko zawierają duże ilości skrobi.” Sprzęt laboratoryjny Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Kontrola pozytywna Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Kontrola negatywna Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Badana próbka Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Katalizator Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola
Uporządkuj niezbędne części składowe eksperymentu sprawdzającego hipotezę: „Zarówno ziemniak, jak i jabłko zawierają duże ilości skrobi.” Sprzęt laboratoryjny Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Kontrola pozytywna Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Kontrola negatywna Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Badana próbka Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola Katalizator Możliwe odpowiedzi: 1. Ziemniak, jabłko, 2. Skrobia ziemniaczana, 3. Cukier spożywczy, 4. Szalki Petriego, pasterówka, 5. Płyn Lugola
RoboXfKl51Aor2
Ćwiczenie 5
Uzupełnij tekst prawidłowymi sformułowaniami. Skrobia, nazywana także 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe, to główny polisacharyd 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe wyższych. Jest wielocukrem zbudowanym z cząsteczek 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe - reszt 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe połączonych wiązaniami 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe. Skrobia powstaje w roślinach jako wtórny produkt 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe i jest gromadzona jako materiał zapasowy, głównie w 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe. Skrobia jest bezpostaciowym 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe, nie ma smaku ani zapachu, 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe w zimnej wodzie. Zawiera 2 składniki: amylozę i amylopektynę. Amyloza zawiera jedynie wiązania 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe, amylopektyna posiada również wiązania 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe.
Uzupełnij tekst prawidłowymi sformułowaniami. Skrobia, nazywana także 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe, to główny polisacharyd 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe wyższych. Jest wielocukrem zbudowanym z cząsteczek 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe - reszt 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe połączonych wiązaniami 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe. Skrobia powstaje w roślinach jako wtórny produkt 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe i jest gromadzona jako materiał zapasowy, głównie w 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe. Skrobia jest bezpostaciowym 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe, nie ma smaku ani zapachu, 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe w zimnej wodzie. Zawiera 2 składniki: amylozę i amylopektynę. Amyloza zawiera jedynie wiązania 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe, amylopektyna posiada również wiązania 1. oddychania komórkowego, 2. rozpuszcza się, 3. fotosyntezy, 4. D-glukozy i D-fruktozy, 5. glikozydowymi, 6. krochmalem, 7. tego samego monosacharydu, 8. roślin, 9. białym proszkiem, 10. nie rozpuszcza się, 11. bulwach i nasionach, 12. dwóch różnych monosacharydów, 13. α-1,4-glikozydowe, 14. glukozowymi, 15. białym płynem, 16. liściach i korzeniach, 17. D‑glukozy, 18. zwierząt, 19. α-1,6-glikozydowe.
R1Xt7BZZwJyJ82
Ćwiczenie 6
Łączenie par. Oceń i zaznacz, czy podane stwierdzenia są prawdziwe, czy fałszywe.. Wzór chemiczny skrobi to (C6H10O5)n.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Skrobia zaliczana jest do heteropolisacharydów (heteroglikanów).. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Skrobię można wykryć, traktując dany materiał płynem Lugola lub jodyną.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W reakcji z jodem amylopektyna przyjmuje niebieskie zabarwienie, a amyloza barwi się na fioletowo.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Łączenie par. Oceń i zaznacz, czy podane stwierdzenia są prawdziwe, czy fałszywe.. Wzór chemiczny skrobi to (C6H10O5)n.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Skrobia zaliczana jest do heteropolisacharydów (heteroglikanów).. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Skrobię można wykryć, traktując dany materiał płynem Lugola lub jodyną.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W reakcji z jodem amylopektyna przyjmuje niebieskie zabarwienie, a amyloza barwi się na fioletowo.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
31
Ćwiczenie 7
„Amyloza należy do liniowych polimerów cząsteczek -D‑glukozy powiązanych ze sobą wiązaniami αalfa‑1,4‑glikozydowymi, które dodatkowo zwinięte są w spiralę (helisę) – czasem nawet w podwójną helisę.
Z kolei amylopektyna należy do rozgałęzionych polimerów -D‑glukozy. W warunkach naturalnych amylopektyna ma rozgałęzienia zwinięte w krótkie 2-, 3‑zwojowe helisy.
W reakcji z jodem amyloza daje zabarwienie niebieskie, amylopektyna przyjmuje barwę niebieskofioletową. Aby tak się stało, musi istnieć konfiguracja helisy, by cząsteczki jodu mogły się w niej regularnie ułożyć. Jedna cząsteczka jodu przypada na sześć reszt glukozowych – czyli na jeden skręt helisy. W wyniku ogrzewania dochodzi do rozkręcania się helisy (…)”.
Indeks górny Źródło: Lidia Koperwas, Wielocukry – skrobia i jej właściwości, artykuł dostępny na stronie internetowej: www.laboratoria.net Indeks górny koniecŹródło: Lidia Koperwas, Wielocukry – skrobia i jej właściwości, artykuł dostępny na stronie internetowej: www.laboratoria.net
R406y3bfV20BJ
Na podstawie informacji zawartych w tekście oraz wiedzy własnej odpowiedz na pytanie: „Jak zmieni się kolor wodnego roztworu skrobi z kilkoma kroplami płynu Lugola po ogrzaniu próbki?”. Odpowiedź uzasadnij. (Uzupełnij).
Jaki kolor wyjściowy będzie miał roztwór wodny skrobi z płynem Lugola? Jakie zmiany zajdą w roztworze podczas ogrzewania?
Wodny roztwór skrobi z kilkoma kroplami płynu Lugola będzie miał kolor niebieskofioletowy. Podczas ogrzewania zabarwienie będzie znikało, aż do zupełnego odbarwienia. Tę zmianę powoduje rozkręcanie się spirali cząsteczek amylozy i amylopektyny i w konsekwencji brak możliwości związania jodu, w wyniku czego zanikną barwne kompleksy.
31
Ćwiczenie 8
„Zacieranie to jeden z pierwszych i najważniejszych etapów wytwarzania piwa. Ześrutowane ziarno słodu jest mieszane z wodą o odpowiedniej temperaturze, a następnie całość mieszaniny zostaje podgrzana do temperatury optimum działania poszczególnych enzymów. Przy zapewnieniu odpowiednich warunków enzymy zawarte w słodzie, w zależności od stopnia rozluźnienia ziarna, mają dostęp do zawartych w skrobi łańcuchów amylozy i amylopektyny, co ułatwia im ich rozkład do maltozy, maltotriozy i dekstryn. Składniki te są niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia późniejszego procesu fermentacji brzeczki piwnej, czego rezultatem jest otrzymanie dobrej jakości piwa”.
Indeks górny Źródło: R. Duliński i in. Metody regulacji pH zacieru słodowego i ich wpływ na jakość oraz przebieg wytwarzania brzeczki piwnej, „Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego” 2019, t. 1, s. 48. Indeks górny koniecŹródło: R. Duliński i in. Metody regulacji pH zacieru słodowego i ich wpływ na jakość oraz przebieg wytwarzania brzeczki piwnej, „Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego” 2019, t. 1, s. 48.
R2ZATW7o767jz
Na podstawie przedstawionego tekstu oceń poprawność sformułowania: „Proces zacierania przebiegł prawidłowo, gdy próbka powstającego piwa w teście jodowym zmieni kolor na niebieski.”. Na podstawie przedstawionego tekstu oceń poprawność sformułowania: „Proces zacierania przebiegł prawidłowo, gdy próbka powstającego piwa w teście jodowym zmieni kolor na niebieski.” (Uzupełnij).
Jakie składniki powinny znajdować się w próbce piwa po procesie zacierania? Czy te składniki dają pozytywny wynik próby jodowej?
Powyższe stwierdzenie jest nieprawidłowe. Podczas poprawnie zakończonego procesu zacierania skrobia powinna zostać rozłożona do maltozy, maltotriozy i dekstryn. Związki te nie zmieniają koloru podczas próby jodowej. Zmiana koloru próbki powstającego piwa na niebieskofioletowy świadczy o obecności skrobi w roztworze i tym samym – o niedokończeniu procesu zacierania.