Sprawdź się
Tekst do ćwiczeń
Nawiedzenie grobu [fragment]Po „Chwała Ojcu” powtarza się responsoriumresponsorium; Śpiewając je, konwent bracikonwent braci wychodzi z [prezbiteriumz [prezbiterium] na środek kościoła. Po zakończeniu responsorium kantorkantor zaczyna antyfonęantyfonę:
Maria Magdalena [i druga Maria
niosły o świcie wonności,
szukając w grobie Pana.]Tymczasem trzej bracia odziani w albyalby, niosąc wonności, podążają z zakrystii w stronę Grobu. Po odśpiewaniu antyfony przez konwent, bracia, o których poprzednio była mowa, jakby między sobą rozmawiając, ściszonym głosem śpiewają następujący wersetwerset:
Któż nam odsunie [od wejścia kamień,
o którym wiemy, że przykrywa święty Grób?]Pytając ich dwaj chłopcy, już przedtem [do pełnienia straży] w Grobie wyznaczeni, śpiewają:
Kogo szukacie, strwożone [niewiasty,
w tym Grobowcu, płaczące?]Tamci im odpowiadają:
Jezusa Nazareńskiego [ukrzyżowanego szukamy.]
A oni:
Nie ma tutaj Tego, którego szukacie, [lecz śpiesznie idąc oznajmijcie uczniom Jego i Piotrowi,
że zmartwychwstał Jezus.]Podczas gdy śpiewają [te słowa], poprzednio wspomniani bracia wchodzą do Grobu i po okadzeniu go wychodzą, a wracając przez chór, śpiewają wersety:
Przybyłyśmy [żaląc się do Grobu,
i ujrzałyśmy siedzącego anioła Pańskiego,
który oznajmił, że zmartwychwstał Jezus.]W ten sposób dochodzą [śpiewając] do zakrystii. Wtedy dwaj spośród braci, jak gdyby biegnąc, śpieszą do Grobu, podczas gdy chór śpiewa antyfonę:
Biegło ich dwóch razem,
[a ów drugi uczeń wyprzedził Piotra
i pierwszy przybył do Grobu,
Alleluja!]Wziąwszy więc z Grobu całuny wracają do chóru i rozpostarłszy je przed całym ludem, śpiewają werset:
Spójrzcie, o towarzysze, [oto całuny i chusta,
a ciała nie znaleziono w Grobie.]Dołączając antyfonę:
Powstał Pan z Grobu,
[który za nas zawisł na krzyżu,
Alleluja!]Po skończeniu jej zaczyna biskup, jeśli jest, a jeśli nie, to kantor:
Ciebie Boga chwalimyCiebie Boga chwalimy.
Po zakończeniu mówi się werset:
W zmartwychwstanie Twoje, Chryste, [Alleluja,
radują się niebiosa i ziemia, Alleluja!]Źródło: Nawiedzenie grobu [fragment], [w:] Dramaty staropolskie. Antologia, oprac. J. Lewański, Warszawa 1959, s. 99–103.
Do cech dramatu liturgicznego należą:
- stosowanie łaciny
- przedstawianie tych wydarzeń, które opisano w Biblii lub w apokryfach
- koncentrowanie się na wydarzeniach związanych z Wielkim Tygodniem
- przywoływanie w tekście cytatów z Biblii
- przedstawianie tylko tych wydarzeń, które opisano w Biblii
- stosowanie języków narodowych, np. polszczyzny
- koncentrowanie się na narodzinach Jezusa oraz adoracji Trzech Króli
W tekście Nawiedzenia grobu znalazła się niekonsekwencja odnosząca się do liczby osób grających w tym przedstawieniu – co innego podają didaskalia, co innego treść wypowiedzi. Kogo dotyczy ta niekonsekwencja?
- liczby aktorów odgrywających role kobiet udających się do Grobu
- liczby aktorów grających Aniołów
- liczby aktorów grających apostołów
- liczby aktorów grających żołnierzy rzymskich
Wpisz na mapę myśli wszystkie rekwizyty i elementy scenografii wymienione w tekście Nawiedzenia grobu.
- Nazwa kategorii: rekwizyty i elementy scenografii
-
rekwizyty i elementy scenografii
Odpowiedz na pytanie, czy autor Nawiedzenia grobu dopuszcza dowolność w sposobie realizacji przedstawienia? Odpowiedź uzasadnij.
W przedstawieniu dwa razy występuje para chłopców. Wyjaśnij, czy w obu przypadkach grają oni te same role.
Wyjaśnij, czy wszystkie wypowiedzi zawarte w Nawiedzeniu grobu nawiązują do sytuacji opisanych w Ewangelii wg św. Marka oraz Ewangelii wg św. Jana.
Odpowiedz na pytanie: czy o zachowaniu lub wyglądzie bohaterów mówią wyłącznie didaskalia zawarte w Nawiedzeniu grobu? Odpowiedź uzasadnij, przywołując co najmniej jeden cytat.
Nazwij emocje towarzyszące postaciom występującym w Nawiedzeniu grobu. Każdą z emocji potwierdź przywołaniem odpowiedniego cytatu.
| Emocja | Cytat |
|---|---|