Grafika interaktywna przedstawia ilustrację piramidy podzielonej na cztery moduły. Każdy z nich ma klikalny punkt:

1. System nadrzędny.

2. Systemy sterowania ruchem.

3. System zależnościowe.

4. Urządzenia przytorowe.

W prawym górnym rogu znajduje się ikonka z literą „i”, po kliknięciu w nią wyświetla się tekst:

System sterowania ruchem kolejowym (SRK) stanowi kluczowy element zapewniający bezpieczny i kontrolowany ruch pociągów na sieci kolejowej, eliminując niekontrolowane przemieszczanie się oraz ryzyko kolizji. Technicznie rzecz biorąc, SRK składa się z różnorodnych urządzeń, obejmujących zarówno komponenty komputerowe, przekaźnikowe, jak i mechaniczne.

W ramach systemu SRK wyróżnia się różne typy technologii, m.in. systemy stacyjne, które odpowiadają za sterowanie ruchem pojazdów na obszarze pojedynczego posterunku ruchu lub na obszarze wielu posterunków, a także systemy liniowe, które zapewniają kontrolę nad sekwencją przemieszczania się pojazdów między stacjami. Te różnorodne systemy komunikują się między sobą przy użyciu standardów transmisji danych, tworząc kompleksowe sieci komputerowe.

Struktura systemów sterowania ruchem kolejowym opiera się na hierarchii, gdzie dyspozytorzy oraz dyżurni ruchu pełnią kluczową rolę w kontroli i sterowaniu ruchem pociągów na całym obszarze sieci. Korzystając z monitorów, mają oni ciągły wgląd w sytuację ruchową zarówno na szlakach, jak i na poszczególnych stacjach. Warunki ruchowe wymagają ciągłego nadzoru oraz operatywnego zarządzania systemem, co sprawia, że struktura zarządzania jest kluczowa dla efektywnego funkcjonowania SRK.

Przyjęcie hierarchicznej struktury zarządzania, wspartej odpowiednim kierowaniem, prowadzi do implementacji dodatkowych procesów związanych z wymianą informacji o ruchu, dokumentacją oraz archiwizacją zdarzeń, a także wydawaniem poleceń specjalnych. Dzięki temu możliwe jest skuteczne i bezpieczne funkcjonowanie całego systemu sterowania ruchem kolejowym.

Grafika interaktywna przedstawia schemat zależności pomiędzy komputerowym stanowiskiem obsługi a innymi urządzeniami przekaźnikowymi SRK. Stanowisko obsługi jest bezpośrednio połączone ze sterownikami stacyjnymi, które wysyłają sygnały do sieci Ethernet.  Z siecią tą są połączone również wszystkie pozostałe urządzenia przekaźnikowe. Przekaźnikowe układy SRK łączą ze sobą sterowniki poleceń, karty przekaźników wykonawczych oraz rozproszone moduły wejść i stanowią przetworzoną komunikację z urządzeniami przytorowymi.

Na grafice interaktywnej znajdują się cztery punkty kilkalne:

Stanowisko obsługi pełni istotną rolę jako systemowa konsola operatorska, umożliwiając operatorowi wprowadzanie poleceń sterowania. Przetwarzane są tam dane pochodzące z różnych podzespołów systemu w celu bieżącej analizy dostępności poleceń nastawczych. Ponadto, zadaniem stanowiska obsługi jest przeprowadzanie procedur kontrolnych oraz rejestracja zdarzeń systemowych.

Sterownik stacyjny jest modułem pośredniczącym, który współpracuje z systemem zależnościowym stacji. Realizuje funkcje sterująco‑kontrolne, takie jak nastawianie przebiegowe. Sterownik stacyjny przekazuje odpowiednie polecenia nastawcze do sterownika poleceń i zbiera meldunki o stanie obiektów sterowanych, na przykład z układów przekaźnikowych warstwy podstawowej.

Sterownik poleceń jest odpowiedzialny za sterowanie przekaźnikami wykonawczymi oraz kontrolowanie ich działania.

System wejść rozproszonych umożliwia zbieranie i wprowadzanie do sterownika stacyjnego meldunków o stanie obiektów sterowanych poprzez sieć Ethernet. Zapewnia on sprzężenie sterownika stacyjnego z obiektem sterowanym w zakresie zbierania informacji o stanie obiektu.

Grafika interaktywna omawia podział struktury urządzeń SRK na trzy poziomy: operatorski, zależnościowy i urządzeń nastawczych. Na ilustracji znajdują się trzy punkty interaktywne rozwijające poruszone zagadnienie.

W strukturze urządzeń komputerowych, które zbiorczo można nazwać nastawnicą, wyróżnia się trzy poziomy:

1. poziom operatorski,

2. poziom zależnościowy,

3. poziom urządzeń nastawczych.

Poziom operatorski i zależnościowy usytuowany jest z reguły w nastawniach miejscowych lub odcinkowych. Zwane są też one pomieszczeniem zdalnego sterowania.

Poziom urządzeń nastawczych zlokalizowany jest w odległości od kilkunastu metrów do kilkudziesięciu kilometrów od nastawni, która nie musi znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie torów kolejowych.

Poziom operatorski jest wyposażony w pulpit nastawczy, który w tym przypadku złożony jest z wielu ekranów komputerowych, połączonych z komputerami obsługi.

Drugim zadaniem poziomu operatorskiego jest pobieranie informacji o sytuacji ruchowej i stanie systemu z komputera zależnościowego oraz sąsiednich posterunków i obrazowanie ich na monitorach.

Polecenia nastawcze realizowane są za pomocą myszy i klawiatury.

W praktyce poziom operatorski to poziom bezpośrednio związany z zarządzaniem obiektami, które podlegają sterowaniu przez dyżurnego ruchu. Takim obiektem może być np. rozjazd lub semafor świetlny. Dyżurny ruchu za pomocą myszki zmienia położenie danego rozjazdu na pulpicie komputerowym. Tak samo może wyświetlić sygnał zezwalający na jazdę pociągu, wyświetlić sygnał zezwalający na tarczy manewrowej i wiele innych.

Obrazowanie sytuacji ruchowej na monitorze to w praktyce zbieranie informacji o położeniu pociągów i animowanie ich przejazdów na planie świetlnym. Jest to możliwe dzięki rozmieszczeniu wielu elementów urządzeń SRK. Oprócz schematycznego przedstawiania układu torowego umieszcza się nazwy posterunków czy pola dla numerów pociągów. Pulpit obrazuje stan blokady stacyjnej, położenia zwrotnic, niezajętość torów, a także stan przejazdów kolejowo‑drogowych jeśli są w obrębie sterowania z danego posterunku.

Poziom zależnościowy realizowany jest przez komputer zależnościowy oraz zespół sterowników pętli transmisyjnych. Uwzględnia on także komputer numer dwa, który może działać jako rezerwa obciążona tzw. gorąca.

Następnie, po przetworzeniu informacji za pomocą modułów transmisyjnych, przekazuje się polecenia i meldunki do obiektów sterowanych w terenie. Przekazywanie odbywa się na zasadzie dwuprzewodowych pętlicowych linii transmisyjnych, które kopane są do koncentratorów przytorowych. Do każdego koncentratora sygnał może docierać z dwóch stron, co sprawia, że system jest bardziej odporny na uszkodzenia kabla. Z koncentratorów sygnały przekazywane są następnie do obiektów sterowanych, zwanych też sterownikami obiektowymi. Koncentratory torowe zamiennie są też określane mianem kontenerów przytorowych lub szaf aparatowych.

Ilustracja przedstawia wzór książka kontroli urządzeń es er ka. Na środku strony znajduje się tytuł dokumentu: Książka kontroli urządzeń sterowania ruchem kolejowym początek nawiasu na przejeździe kolejowym oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń. Poniżej znajduje się miejsce na uzupełnienie następujących informacji: nazwa posterunku lub bocznicy, przejazd w kilometrach, posterunek nastawczy początek nawiasu rodzaj, skrót oznaczenia koniec nawiasu, rodzaj i typ urządzeń na przejeździe. Następnie należy zapisać kiedy rozpoczęto prowadzenie książki, kiedy zakończono oraz ile kart ponumerowanych zawiera książka. Na samym dole jest miejsce na podpis kierownika jednostki organizacyjnej.

Ilustracja przedstawia drugą stronę książki kontroli urządzeń es er ka. Znajdują się na niej dwie tabele. Tabela a przedstawiająca wykaz pracowników, upoważnionych do samodzielnego usuwania usterek i prowadzenia robót w czynnych urządzeniach, zamykanych i plombowanych w obrębie posterunku ruchu ukośnik bocznicy wymienionego ukośnik wymienionej na stronie tytułowej. Tabela składa się z sześciu kolumn i dwóch wierszy, przy czym drugi wiersz jest miejscem na wpisanie danych. W pierwszym wierszu w pierwszej kolumnie jest napis liczba porządkowa, w drugiej nazwisko i imię, w trzeciej stanowisko, w czwartej jednostka i numer telefonu, w piątej numer plombownicy i w szóstej uwagi. Druga tabela - tabela Be, przedstawia wykaz pracowników, upoważnionych do prowadzenia robót związanych z naprawą i regulacją działania iglic zwrotnicowych i ich osprzętu w obrębie posterunku ruchu ukośnik bocznicy wymienionego ukośnik wymienionej na stronie tytułowej. Tabela składa się z pięciu kolumn i dwóch wierszy, przy czym drugi wiersz jest miejscem na wpisanie danych. W pierwszym wierszu w pierwszej kolumnie jest napis liczba porządkowa, w drugiej nazwisko i imię, w trzeciej stanowisko, w czwartej jednostka i numer telefonu i w piątej uwagi.

Ilustracja przedstawia trzecią stronę książki kontroli urządzeń es er ka. Na środku strony jest napis część pierwsza. Pod spodem znajduje się tabela składająca się z dwóch wierszy i trzech kolumn, przy czym drugi wiersz jest miejscem na wpisanie danych. W pierwszym wierszu w pierwszej kolumnie znajduje się napis data i godzina, w drugkiej kolumnie: rodzaj przeszkoly lub uszkodzenia, przyczyny ich powstania, roboty związane z ich usunięciem, zdjęciem i założeniem plomb, wprowadzenie i odwołanie obostrzeń. W trzeciej kolumnie jest napis: uwagi organu nadzorczego.

Ilustracja przedstawia czwartą stronę książki kontroli urządzeń es er ka. Na środku strony jest napis część druga. Pod spodem znajduje się tabela składająca się z dwóch wierszy i dwóch kolumn, przy czym drugi wiersz jest miejscem na wpisanie danych. W pierwszym wierszu w pierwszej kolumnie jest napis data i godzina, w drugiej kolumnie jest napis: zapis o wykonanych tymczasowo wprowadzonych zmianach i sprawdzeniach urządzeń oraz o wprowadzeniu i odwołaniu obostrzeń.