Symulacja pozwala na zbadanie dynamiki tłumionego oscylatora harmonicznego. Jeżeli siła tłumienia nie działa na ciało, wówczas wykonuje ono zwykłe drgania harmoniczne. Włączenie siły tłumienia sprawia, że amplituda drgań maleje w czasie zgodnie z dekrementem tłumienia. Każde kolejne maksymalne wychylenie oscylatora jest mniejsze od poprzedniego, przy czym stosunek tych wychyleń (większego do mniejszego) jest równy właśnie dekrementowi tłumienia. Wraz z czasem maleje również maksymalna wartość prędkości, jaką oscylator osiąga w punkcie równowagi.

Dynamikę tłumionego oscylatora można zobrazować na dwuwymiarowym wykresie, na którym oś X odpowiada prędkości oscylatora, a oś Y - jego wychyleniu z punktu równowagi (położeniu). Jeżeli na tym wykresie wybierzemy więc dowolny punkt, to reprezentuje on oscylator, który posiada daną prędkość (x‑owa współrzędna punktu) i znajduje się w danym miejscu (y‑owa współrzędna). Jeżeli będziemy śledzić, jak na tym wykresie zmienia swoje położenie wraz z upływem czasu punkt reprezentujący oscylator bez tłumienia, to taki punkt będzie poruszał się po elipsie. Natomiast przy włączonym tłumieniu będziemy mieli do czynienia z ruchem „po spłaszczonej spirali” - czyli coraz bardziej zmniejszającej się elipsie. Wtedy teoretycznie, po upływie nieskończonego czasu, punkt odpowiadający oscylatorowi znajdzie się w samym środku układu współrzędnych - po utracie całej energii oscylator zatrzyma się w punkcie równowagi.