Na rysunku kulista forma z wypustkiem, to zarodnia. Zarodniki paproci przechowywane są w zarodni, która otoczona jest pierścieniem rozrywającym - zespołem wyspecjalizowanych komórek o nierównomiernie zgrubiałych ścianach komórkowych. Ściany pierścienia są cieńsze od jego zewnętrznej strony.

Podczas suszy, przez cienkie ściany komórkowe komórek pierścienia rozrywającego odparowuje woda. W wyniku tego procesu zewnętrzna strona pierścienia stopniowo się skraca. Kulista forma z wypustkiem jest rozerwana z jednej strony. Wewnątrz znajdują się zarodniki. 

W wyniku postępującego odparowywania wody, komórki pierścienia kurczą się. Pierścień się wygina, a to skutkuje rozerwaniem ściany zarodni. Zarodniki uwalniają się z zarodni. Kulista forma jest w połowie rozerwana. 

Ponieważ wewnętrzne ściany komórkowe komórek pierścienia rozrywającego są grube i odporne na zapadanie się, ciśnienie wody w ich wnętrzu spada. Skutkiem tego jest tworzenie się pęcherzyków powietrza we wnętrzu komórek. Wywierają one nacisk na ścianę komórkową komórek budujących zarodnię – zarodniki są uwalniane do środowiska, a zarodnia powraca do swojego pierwotnego kształtu. Zarodniki uwalniają się z zarodni. 

Na rysunku kulista zarodnia zwinięta do swojej pierwotnej formy. Widoczne jest rozerwanie w jednym miejscu. Wewnątrz pozostało kilka zarodników.