Symulacja interaktywna
W latach 90. straż przybrzeżna USA postanowiła przewieźć na Wyspę Świętego Mateusza 29 reniferów. Zwierzęta miały stanowić zapas żywności dla ludzi. Wyspa okazała się dla tych zwierząt idealnym miejscem – dostęp do żywności, odpowiednie warunki klimatyczne oraz brak drapieżników. Czynniki te sprawiły, że renifery zadomowiły się na wyspie, a ich populacja zaczęła szybko rosnąć.
Poniższa tabela przedstawia informacje na temat liczebności reniferów w latach 1940–1970.
Rok | Liczba osobników |
|---|---|
1940 | 0 |
1945 | 32 |
1950 | 421 |
1955 | 837 |
1960 | 3002 |
1963 | 6018 |
1965 | 42 |
Na podstawie danych zawartych w tabeli uzupełnij wartości zmiennych w symulacji interaktywnej i obserwuj wykres. Następnie odpowiedz na poniższe pytania.
| Rok | Liczebność populacji | Pojemność środowiska | |
| 1 | 1940 | 0 | 6000 |
| 2 | 1945 | 0 | 6000 |
| 3 | 1950 | 0 | 6000 |
| 4 | 1955 | 0 | 6000 |
| 5 | 1960 | 0 | 6000 |
| 6 | 1965 | 0 | 6000 |
| 7 | 1970 | 0 | 6000 |
Zapoznaj się z przedstawionymi danymi oraz opisem wykresu. Następnie odpowiedz na poniższe pytania.
Wykres przedstawia liczebność populacji reniferów na Wyspie Świętego Mateusza w latach 1940–1970. Jego krzywa stopniowo rośnie o osiąga najwyższy poziom w roku 1963 z populacją wynoszącą 6018. W tym punkcie występuje pozioma linia opisana jako pojemność środowiska, która wynosi 6000 osobników. Następnie krzywa gwałtowanie opada.
Liczba osobników dla poszczególnych lat:
1940 rok: 0 osobników.
1945 rok: 32 osobniki.
1950 rok: 421 osobników.
1955 rok: 837 osobników.
1960: 3002 osobniki.
1963: 6018 osobników.
1965: 42 osobniki.