Zapoznaj się z opisem symulacji, aby poznać proces egzocytozy i proces endocytozy oraz istniejące między nimi różnice. Egzocytoza to proces transportu i uwalniania do przestrzeni pozakomórkowej zawartości pęcherzyków, między innymi szkodliwych lub trujących produktów przemiany materii, produktów aktywności syntetycznej komórki oraz niestrawionych resztek. Symulacja przedstawia proces egzocytozy. We wnętrzu komórki znajduje się duża, owalna struktura wypełniona licznymi metabolitami. To lizosom wtórny. Komórka przemieszcza się w kierunku błony komórkowej, przenika ją i wydala na zewnątrz błony komórkowej zawarte w sobie resztki metabolitów. Endocytoza to proces wprowadzania (pochłaniania) do wnętrza komórki związków chemicznych, wirusów oraz komórek i ich fragmentów ze środowiska zewnętrznego przez tworzenie pęcherzyków endocytarnych. Endocytozę dzieli się na fagocytozę, pinocytozę i endocytozę kierowaną receptorami. Symulacja przedstawia proces: fagocytozy, pinocytozy i endocytozy kierowanej receptorami. Fagocytoza. Ukazana jest powierzchnia błony komórkowej. Kiedy zbliżają się do niej cząstki stałe na błonie pojawiają się dwie pionowe wypustki. Pomiędzy te wypustki wychwytywane są cząsteczki stałe. Zostają one wchłonięte do wnętrza i tworzy się wokół nich owalny pęcherzyk, fagosom, który wnika do w głąb komórki. Pinocytoza. Na skutek działania kompleksów klatryny dochodzi do wpuklenia w głąb błony komórkowej, w wyniku czego powstaje kanalik pinocytarny. Jest on zakończony jest pęcherzykiem pinocytarnym, który odrywa się od błony i przemieszcza w głąb cytoplazmy. Endocytoza kierowana receptorami. Polega ona na pobieraniu ze środowiska zewnętrznego stałych cząstek o dużej średnicy. Na skutek działania kompleksów klatryny znajdujące się na powierzchni błony komórkowej receptory identyfikują pokarm. Następnie tworzy się wpuklenie w postaci opłaszczonego dołka w błonie komórkowej. Pobrane przez receptory cząstki zostają zamknięte w owalnym, opłaszczonym pęcherzyku, który oddziela się od błony i wnika do cytoplazmy.
Zapoznaj się z opisem symulacji, aby poznać proces egzocytozy i proces endocytozy oraz istniejące między nimi różnice. Egzocytoza to proces transportu i uwalniania do przestrzeni pozakomórkowej zawartości pęcherzyków, między innymi szkodliwych lub trujących produktów przemiany materii, produktów aktywności syntetycznej komórki oraz niestrawionych resztek. Symulacja przedstawia proces egzocytozy. We wnętrzu komórki znajduje się duża, owalna struktura wypełniona licznymi metabolitami. To lizosom wtórny. Komórka przemieszcza się w kierunku błony komórkowej, przenika ją i wydala na zewnątrz błony komórkowej zawarte w sobie resztki metabolitów. Endocytoza to proces wprowadzania (pochłaniania) do wnętrza komórki związków chemicznych, wirusów oraz komórek i ich fragmentów ze środowiska zewnętrznego przez tworzenie pęcherzyków endocytarnych. Endocytozę dzieli się na fagocytozę, pinocytozę i endocytozę kierowaną receptorami. Symulacja przedstawia proces: fagocytozy, pinocytozy i endocytozy kierowanej receptorami. Fagocytoza. Ukazana jest powierzchnia błony komórkowej. Kiedy zbliżają się do niej cząstki stałe na błonie pojawiają się dwie pionowe wypustki. Pomiędzy te wypustki wychwytywane są cząsteczki stałe. Zostają one wchłonięte do wnętrza i tworzy się wokół nich owalny pęcherzyk, fagosom, który wnika do w głąb komórki. Pinocytoza. Na skutek działania kompleksów klatryny dochodzi do wpuklenia w głąb błony komórkowej, w wyniku czego powstaje kanalik pinocytarny. Jest on zakończony jest pęcherzykiem pinocytarnym, który odrywa się od błony i przemieszcza w głąb cytoplazmy. Endocytoza kierowana receptorami. Polega ona na pobieraniu ze środowiska zewnętrznego stałych cząstek o dużej średnicy. Na skutek działania kompleksów klatryny znajdujące się na powierzchni błony komórkowej receptory identyfikują pokarm. Następnie tworzy się wpuklenie w postaci opłaszczonego dołka w błonie komórkowej. Pobrane przez receptory cząstki zostają zamknięte w owalnym, opłaszczonym pęcherzyku, który oddziela się od błony i wnika do cytoplazmy.
