Namów kolegów i koleżanki na zabawę w głuchy telefon. Czy udało się wam zachować pierwotną formę zdania albo przynajmniej jego sens?
Co spowodowało, że informacja została zniekształcona?
Napisz swoje spostrzeżenia poniżej.
Namów kolegów i koleżanki na zabawę w kalambury lub głuchy telefon. Zwróć uwagę, czy łatwo było za pomocą gestów lub słów przekazać informację.
Zastanów się i odpowiedz, czy przekazywanie informacji ma coś wspólnego ze sztafetąsztafetą? Uzasadnij swoje zdanie. Zapisz swoje spostrzeżenia poniżej lub w zeszycie.
Podaj swoje skojarzenia ze słowem 'informacja'.
Zanotuj poniżej lub w zeszycie własną propozycję definicji słowa informacja.
Zapoznajcie się z poleceniami i przydzielcie sobie zadania.
Schemat organizacji pracy w grupie na podstawie fragmentu tekstu Władysława Kopalińskiego 'Chleb':
I ETAP PRACY
Podział klasy na 4 osobowe zespoły. Każdy uczeń w grupie sporządza notatkę tylko z jednego akapitu tekstu. Akapity można przydzielić drogą losowania. Przygotujcie karteczki z numerami od 1 do 4.
II ETAP PRACY
Po wylosowaniu akapitu, uczniowie zapoznają się z fragmentem tekstu. Ich zadaniem jest wynotowanie najważniejszych informacji. Należy wyznaczyć czas na sporządzenie notatki, np. 7 minut.
III ETAP PRACY
Po zakończeniu pracy uczniowie łączą się w cztery grupy, osobno siadają ci sporządzający notatkę z pierwszego akapitu, osobno z drugiego itd. Porównują swoje notatki i sprawdzają, czy zanotowali wszystkie, ważne informacje zawarte w akapicie.
IV ETAP PRACY
Uczniowie wracają do swoich grup i przekazują informacje ze swoich notatek, tworząc opowieść o historii chleba.
Przeczytaj lub wysłuchaj fragmentu tekstu Władysława Kopalińskiego. Zapisz w punktach najważniejsze informacje.
Chleb[1] Najpowszechniejsze pożywienie człowieka na wszystkich kontynentach to jakaś forma chleba – z żyta, pszenicy, fasoli, ziemniaków, trawy, kory drzew, ryżu i grochu, a w niektórych okolicach Dalekiego Wschodu także z kasztanów i bukwi (owoców buka). Bardzo wcześnie ludzie odkryli wartość odżywczą ziarna zbożowego, które naprzód po prostu rozgryzano w ustach i łykano, później rozgniatano między kamieniami na mąkę, poczempoczem, dodając wody, wyrabiano z mąki ciasto. Chleb zaczęto wypiekać w młodszej epoce kamienia, około 12 000 lat temu, zapewne z ziarna pokruszonego na grubą śrutęśrutę, zarobioną wodą, z czego ugniecione ciasto w formie placków kładziono na rozgrzane kamienie i przykrywano gorącym popiołem. Placki te, najwcześniejsza forma chleba, jadane są do dziś, zwłaszcza w Azji i Afryce. Piecze się je głównie z kukurydzy, jęczmienia, prosa, gryki. [...]
[2] Jak się zdaje, Egipcjanie pierwsi dokonali, około roku 2600 p.n.e., wiekopomnegowiekopomnego wynalazku rozpulchniania placków przez pozostawianie ciasta samorzutnej fermentacji nadającej im strukturę gąbczastą, zachowaną w konsystencji wypieczonego placka‑chleba, który stawał się strawniejszy i smaczniejszy od przaśnegoprzaśnego placka‑podpłomyka. Do wywołania fermentacjifermentacji używali oni zakwasu (kawałka ciasta z poprzedniego zaczynu) albo drożdży z osadów winiarskichosadów winiarskich, a więc piekli chleb metodami w zasadzie podobnymi do dzisiejszych. Z czasem piekarnictwo egipskie produkowało przeszło pięćdziesiąt gatunków pieczywa rozmaitego kształtu, używając dla zapachu sezamu, kamforykamfory i ziaren maku. Chleb znajdowany przez archeologów w grobowcach jest jednak mniej wyrośnięty i bardziej gruboziarnisty niż nasze pieczywo. Egipcjanie wynaleźli też pierwsze piece piekarskie. Najwcześniejsze znane przykłady to naczynia walcowate ulepione z gliny nilowej i wypalone, zwężone u góry na kształt stożka. [...]
[3] Akadowie (ludność semickasemicka południowej MezopotamiiMezopotamii, zamieszkująca ją od III tysiąclecia p.n.e.) uważali spożywanie chleba za dowód kultury. W 'Poemacie o Gilgameszu', epopei starobabilońskiej z około roku 2000 p.n.e., Enkidu, dziki stwór ulepiony z gliny, żyjący w towarzystwie zwierząt, staje się człowiekiem (a później bohaterem i przyjacielem Gilgamesza, króla sumeryjskiego miasta Druk) między innymi dlatego, że nauczył się jeść chleb.
[4] Chleb był też głównym pożywieniem starożytnych Żydów. Wyrażenie: 'jeść chleb' znaczyło również 'posilać się'. Chleb stał się symbolem pożywienia w ogóle, np. w Modlitwie Pańskiej ('Ojcze nasz'): 'Chleba naszego powszedniego daj nam dziś' chleb oznacza po prostu jadło. Chleb był otoczony czcią, nie karmiono nim zwierząt; gdy kawałek chleba spadł na ziemię, podnoszono go i czyszczono starannie z pyłu. W Biblii prorok Izajasz mówi: 'Ułam łaknącemu chleba twego'. Krajanie chleba nożem było uważane za czyn zdrożnyzdrożny, co zapewne stanowiło pozostałość czasów, kiedy chleb znano tylko w postaci suchego, twardego, cienkiego placka, niedającego się ukrajać. I dziś Arabowie pytają człowieka zabierającego się do krajania chleba nożem: 'Czy chcesz zabić chleb?' To łamanie się chlebem jest obyczajem zachowanym w krajach śródziemnomorskich Europy od starożytności do dziś. My raczej krajemy chleb przed podaniem go do stołu, a dopiero ukrajaną kromkę łamiemy w ręku. W krajach południowych pan domu sam odłamuje kawałki chleba z bochenka i rozdaje biesiadnikom. Znaczenie chleba dla starożytnych Żydów odzwierciedla się w wielu miejscach Biblii. W Księdze Rodzaju Bóg mówi do Adama wygnanego z Raju: 'W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba'. Jezus w Ewangelii według Jana powiada: 'Jam jest chleb życia'. Chleb stał się więc symbolem obecności i działalności Chrystusa w Kościele, stąd wyrażenie 'łamać się chlebem' znaczy w Nowym Testamencie 'brać udział w komunii św.', czyli w 'chlebie Pańskim'. [...]
Z jakich ksiąg lub tradycji pochodzą cytaty przywołane przez Władysława Kopalińskiego?
Ewangelia według św. Jana, Księga Rodzaju, modlitwa „Ojcze Nasz”, Księga Izajasza, tradycja arabska
„Chleba naszego powszedniego daj nam dziś” | |
„Ułam łaknącemu chleba twego” | |
„Czy chcesz zabić chleb?” | |
„W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba” | |
„Jam jest chleb życia” |
Informacje zgormadzone na podstawie tekstu Władysława Kopalińskiego 'Chleb' możesz zapamiętać, stosując różne formy notowania:
oś czasu – tu możesz wynotować daty i wydarzenia z nimi związane;
mapa myśli – tu możesz umieścić wynotowane zwyczaje związane z chlebem;
grafnotka – tu możesz narysować rodzaje chleba i składniki, z których piecze się chleb;
schemat graficzny – tu możesz rozrysować symbolikę chleba.