Klawisze białe fortepianów i pianin mają nakładki wykonane z pleksiglasu, choć w starych instrumentach jeszcze spotyka się takie, które zostały zrobione z kości słoniowej. Nakładki te nakleja się na klawisze przy użyciu klejów kontaktowych syntetycznych.

Upływający czas oraz długa i intensywna eksploatacja instrumentu, a także nieodpowiednie warunki panujące w otoczeniu, w którym znajduje się instrument, wpływają na osłabienie spoiny klejowej. To natomiast skutkuje odklejaniem się nakładki od wierzchniej, drewnianej warstwy klawisza.

Odklejającą się nakładkę należy ponownie przykleić lub, w razie konieczności, wymienić na zupełnie nową.

Jeżeli nakładka została wykonana z kości słoniowej, wówczas jej zachowane części należy przymocować przy pomocy kleju kontaktowego oraz specjalnego ścisku. Można też ewentualnie umieścić ją w imadle stołu roboczego. Należy dokładnie kontrolować proces naprawy i uważać, aby mocowana nakładka nie ześlizgnęła się z klawisza.

Natomiast jeżeli nakładka została wytworzona z plastiku (pleksiglasu), czyli z tańszego materiału, można ją swobodnie wymienić na zupełnie nową. Sam proces naprawy przebiega podobnie jak w przypadku nakładki z kości słoniowej.

Zerwane lub zużyte tasiemki przeciwchwytnika to efekt wyeksploatowania materiału, z którego zostały wykonane. Wpływa na to zarówno upływający czas, długa i intensywna eksploatacja instrumentu, jak również bezpośrednie uszkodzenia tasiemek, np. przez owady, które mogły dostać się do wnętrza instrumentu.

Tasiemki przeciwchwytnika są niezwykle ważne, gdyż odpowiadają za powrót młotka do stanu spoczynku po uderzeniu w chóry strun. Ich brak lub uszkodzenie może skutkować całkowitą niemożnością oparcia się młotka o listwę spoczynkową ruchomą lub opóźnieniem tego procesu. A to ma bezpośredni wpływ na kolejny ruch młotka w kierunku struny.

Zerwane lub zużyte tasiemki przeciwchwytnika należy wymienić na nowe. Jeśli chcemy częściowo wykorzystać stare tasiemki, nowe fragmenty należy starannie dobrać i dociąć na odpowiednią długość, a następnie przymocować je precyzyjnie w miejscach, w których zostały uszkodzone. Mocowanie wykonuje się przy użyciu kleju na zimno lub na gorąco.

Młotek to bardzo ważna część pianina, odpowiedzialna za powstanie dźwięku podczas uderzania o strunę instrumentu i wprawiania jej w drgania. Chody boczne młotków manifestują się nierówną drogą młotków w kierunku strun i są spowodowane nieregularnym wklejeniem trzonków do główek.

Jeśli w instrumencie wkleimy nowe młotki, to musimy pamiętać, że nie zawsze będą one ułożone prostopadle względem chórów strun. Podczas sprawdzania liniałem większej partii młotków w trakcie dosuwania ich do strun, można wychwycić błędy powstające w procesie wklejania. Wówczas trzonki wymagają przyparzania.

Ta naprawa, czyli przyparzanie młotków na chody, polega na podgrzaniu trzonków młotkowych przy pomocy lampki spirytusowej i wyrównaniu ich między sobą. Warto pamiętać, że w trakcie podgrzewania trzonków młotkowych włókna drzewne zwiększają swoją sprężystość pod wpływem temperatury. Młotek należy ustawić ręcznie, równolegle do strun. Trzeba zwrócić uwagę również, aby nie poprzypalać trzonków ogniem.