Wirtualne doświadczenie dotyczy badania, jak z węglowodorów otrzymać alkohol lub fenol. Sprzęt niezbędny do wykonania doświadczenia: kolba płaskodenna- szklane naczynie laboratoryjne z płaskim dnem; pipety Pasteura - wąska rurka pobierania i przenoszenia niewielkiej ilości cieczy przy pomocy ssawki; tryskawka - plastikowe naczynie zamknięte nakrętką z długą końcówką. Tryskawka wypełniona jest wodą, która pod wpływem nacisku na plastikowe naczynie, uwalnia wodę na zewnątrz przez długą końcówkę; palnik gazowy - rodzaj sprzętu z regulacją płomienia, umożliwiający podgrzewanie substancji chemicznych; statyw na probówki - - prostokątny sprzęt laboratoryjny z rzędami otworów, w których umieszczane są probówki; rurka, wężyk z zaworem. Pierwsza część: Synteza alkoholi. Na stole laboratoryjnym znajdują się trzy butle z gazami. Jedna butla jest koloru zielonego, na etykiecie widnieje napis: propan oraz informacje o środkach bezpieczeństwa. Druga butla jest w kolorze fioletowym, na której jest umieszczona etykieta z nazwą eten oraz informacje dotyczące środków ostrożności. Trzecia butla jest w kolorze pomarańczowym z napisem but‑1-en oraz informacjami dotyczącymi bezpieczeństwa. Do każdej butli przyłączony jest wężyk z zaworem. Obok stoi kolba płaskodenna oraz tryskawka z wodą. Na półce za stołem znajduje się półka, na której stoją 3 szklane butelki. Każda z nich zawiera inny związek chemiczny: oleum, dwu molowy kwas solny, benzen. Każda butelka opatrzona jest nazwą związku chemicznego, wzorem sumarycznym oraz informacjami dotyczącymi środków ostrożności. Obok znajduje się plastikowy pojemnik z plastikowymi pipetami Pasteura. Doświadczenie polega na wlaniu 20 mililitrów wody destylowanej z tryskawki do kolby płaskodennej. Następnie za pomocą pipety Pasteura należy dodać do kolby dwumolowy kwas solny. Kolejnym krokiem jest zanurzenie wężyka połączonego z danym gazem w roztworze znajdującym się w kolbie. Wynikiem doświadczenia jest synteza alkoholu i charakterystyczne bąbelki pojawiające się w roztworze. Druga część: Synteza fenoli. Na stole laboratoryjnym znajduje się palnik gazowy, metalowy statyw, do którego przymocowana zostaje probówka nad palnikiem, statyw na probówki z umieszczoną w nim jedną probówką szklaną, tryskawka z wodą destylowaną. Nad stołem znajduje się półka, na której umieszczono trzy szklane butelki. Każda z nich zawiera inny związek chemiczny: oleum, dwu molowy kwas solny, benzen. Każda butelka opatrzona jest nazwą związku chemicznego, wzorem sumarycznym oraz informacjami dotyczącymi środków ostrożności. Obok znajduje się plastikowy pojemnik z plastikowymi pipetami Pasteura, metalowa łyżeczka, opakowanie wodorotlenku sodu opatrzonego etykietą ze wzorem sumarycznym NaOH oraz środkami ostrożności. Doświadczenie polega na wprowadzeniu za pomocą pipety Pasteura 2 mililitrów benzenu do probówki. Następnie, również za pomocą pipety Pasteura, do tej samej probówki należy dodać kilka kropel oleum. Za pomocą metalowej łyżeczki należy dodać kilka granulek wodorotlenku sodu, a następnie zainstalować probówkę na metalowym statywie nad palnikiem. Probówkę należy ogrzewać w płomieniu palnika. Kolejnym krokiem jest schłodzenie probówki do temperatury pokojowej, a następnie dodanie kilku kropel wody destylowanej. Na koniec, za pomocą pipety Pasteura należy dodać do probówki dwumolowego kwasu solnego. Wynikiem doświadczenia jest pojawienie się białych, półprzezroczystych igiełek w probówce.