Przeczytaj
Metody otrzymywania alkoholi monohydroksylowych
Bezpośrednią metodą otrzymywania alkoholialkoholi z węglowodorów jest uwodnienie alkenów (addycjaaddycja wody) w obecności kwasów.
W celu otrzymania alkoholi można wykorzystać również dłuższą ścieżkę syntezy. W metodach dwuetapowych węglowodory nasycone (alkany) lub nienasycone (alkeny lub alkiny) są przekształcane w odpowiednie pochodne (np. halogenopochodne węglowodorów), z których łatwo otrzymać alkohol.
Otrzymywanie alkoholi I‑rzędowych
Otrzymywanie alkoholi II‑rzędowych lub III‑rzędowych
Metody otrzymywania wybranych alkoholi polihydroksylowych
Otrzymywanie glikolu etylenowego (etan‑1,2‑diolu)
W celu otrzymania glikolu etylenowego wykorzystuje się dwie metody syntetyczne, w których związkiem startowym jest węglowodór nienasycony – eten.
Otrzymywanie glicerolu (propano‑1,2,3‑triolu)
Glicerol można otrzymać z propenu, zgodnie z sekwencją reakcji przedstawioną na schemacie poniżej.
Metody otrzymywania fenolu
Najbardziej powszechną metodą otrzymywania fenolu jest tzw. metoda kumenowa, która polega na utlenianiuutlenianiu kumenu tlenem w podwyższonej temperaturze.
Ta oraz inne możliwości przedstawione zostały na poniższej mapie.
Słownik
związki zawierające grupę funkcyjną , związaną z tetraedrycznym atomem węgla
elektronizacja; chem. proces, który polega na pobraniu elektronu (elektronów) przez jon, atom lub grupę atomów, w wyniku czego maleje stopień utlenienia pierwiastka
oksydacja; chem. proces polegający na oddaniu elektronu (elektronów) przez jon, atom lub grupę atomów, w wyniku czego podwyższa się stopień utlenienia pierwiastka oddającego elektrony
(gr. katálysis „rozłożenie”) substancja, która zmienia szybkość z jaką reakcja chemiczna osiąga stan równowagi, sama się jednak nie zużywa
(łac. additio „dodawanie”) reakcja przyłączania; chem. reakcja polegająca na przyłączaniu atomów lub cząsteczek związku chem. z utworzeniem cząsteczki jednego produktu (adduktu)
reguła określająca przebieg reakcji addycji elektrofilowej do wiązania podwójnego węgiel‑węgiel; zgodnie z tą regułą atom wodoru przyłącza się do atomu węgla związanego z większą liczbą atomów wodoru, natomiast atom fluorowca (lub grupa , w wypadku przyłączania cząsteczki wody) do atomu węgla o mniejszej liczbie atomów wodoru
Bibliografia
Krzeczkowska M., Loch J., Mizera A., Repetytorium chemia. Liceum – poziom podstawowy i rozszerzony, Warszawa – Bielsko‑Biała 2010.