Wirtualne laboratorium – I
Przeprowadź doświadczenie w wirtualnym laboratorium chemicznym, w którym znajduje się siedem probówek z roztworami do analizy (analizy A – G). Twoim zadaniem jest określenie, jaki kation znajduje się w danym roztworze. Rozwiąż problem badawczy i zweryfikuj hipotezę. W formularzu zapisz obserwacje, a następnie sformułuj wnioski.
Analiza doświadczenia: Identyfikacja kationu w wodnym roztworze soli.
Problem badawczy: Jak dokonać identyfikacji kationu w wodnym roztworze soli?
Hipoteza: Identyfikacji kationu w wodnym roztworze soli można dokonać, używając odczynników grupowych oraz reakcji charakterystycznych.
Obserwacje:
Analiza A:
po dodaniu brak objawów reakcji, po dodaniu wytrąca się czarny osad;
po dodaniu wodnego roztworu amoniaku wytrąca się niebieski, galaretowaty osad, który rozpuszcza się w nadmiarze tego odczynnika, a roztwór przyjmuje granatowe zabarwienie;
po dodaniu heksacyjanożelazianu() potasu wytrąca się czerwonobrunatny osad;
po dodaniu wodnego roztworu wytrąca się niebieski, galaretowaty osad.
Analiza B:
po dodaniu oraz brak objawów reakcji, po dodaniu buforu amonowego pojawia się rdzawobrunatny osad;
po dodaniu roztwór przyjmuje krwistoczerwone zabarwienie;
po dodaniu heksacyjanożelazianu() potasu wytrąca się niebieski osad;
po dodaniu wodnego roztworu wytrąca się czerwonobrunatny osad.
Analiza C:
po dodaniu , oraz buforu amonowego brak objawów reakcji, po dodaniu w środowisku buforu amonowego pojawia się beżowy osad;
po dodaniu NaOH pojawia się biały osad, który po chwili brunatnieje;
po dodaniu heksacyjanożelazianu() potasu wytrąca się biały osad.
Analiza D:
po dodaniu , oraz buforu amonowego brak objawów reakcji, po dodaniu w środowisku buforu amonowego pojawia się czarny osad;
po dodaniu NaOH pojawia się zielonkawy osad;
po dodaniu heksacyjanożelazianu() potasu wytrąca się zielonkawy osad.
Analiza E:
po dodaniu , , buforu amonowego, w środowisku buforu amonowego brak objawów reakcji, po dodaniu w środowisku buforu amonowego wytrąca się biały osad;
po dodaniu kwasu siarkowego() pojawia się biały osad;
po dodaniu chromianu() potasu pojawia się żółty osad.
Analiza F:
po dodaniu wytrąca się biały, serowaty osad, który po chwili ciemnieje;
po dodaniu wytrąca się czerwonobrunatny osad.
Analiza G:
po dodaniu , , buforu amonowego oraz i w środowisku buforu amonowego, brak objawów reakcji;
po dodaniu odczynnika Nesslera wytrąca się brunatnopomarańczowy osad.
Wyniki:
Analiza A: kation miedzi();
Analiza B: kation żelaza();
Analiza C: kation manganu();
Analiza D: kation niklu();
Analiza E: kation baru;
Analiza F: kation srebra();
Analiza G: kation amonu.
Wnioski:
Używając odczynników grupowych, można dokonać identyfikacji kationów, które znajdują się w analizach w wirtualnym laboratorium.
Hipoteza została potwierdzona.