Wirtualny spacer po Belwederze. Belweder powstał w Warszawie w latach 1819–1822 pod kierunkiem architekta Jakuba Kubickiego na miejscu dawnego pałacu królowej Bony. Kubicki nadał pałacowi formę piętrowego korpusu głównego z dwoma parterowymi skrzydłami dostawionymi do głównej części budowli pod kątem prostym. Nazwa obiektu zlokalizowanego malowniczo na skarpie warszawskiej pochodzi od włoskich słów bel vedere, czyli „piękny widok”. Belweder, znakomity przykład polskiego klasycyzmu, w początkach zależnego od Rosji Królestwa Polskiego, pełnił funkcję rezydencji wielkiego księcia Konstantego, brata cara Aleksandra I oraz naczelnego wodza polskiej armii. W okresie międzywojennym w Belwederze swoją siedzibę miał Naczelnik Państwa, Józef Piłsudski. Na zdjęciu znajduje się rezydencja Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej czyli Belweder. Jest to biały budynek z jasnozielonym dachem i licznymi oknami zbudowany w stylu klasycystycznym. Przednia reprezentacyjna część Belwederu posiada białe kolumny tworzące portyk, czyli wnękę nad wejściem do budynku. Nad kolumnami można zauważyć charakterystyczny trójkąt zwany tympanonem. Na szczycie budynku znajduje się element z licznymi zdobieniami, na którym umieszczony jest maszt z flagą polski. Boczne części Belwederu są niższe, a na swoich dachach mają kominy. Przed rezydencją znajduje się plac, a za nią widać liczne drzewa. Przestronne, czworokątne okna, charakterystyczne dla klasycystycznych budowli, zapewniały dostęp światła do wewnętrznych sal. Na zdjęciu znajduje się jasny pałac z dużymi oknami, między którymi znajdują się kolumny. Przed pałacem znajduje się mały taras, do którego prowadza schody z poręczą. Przed schodami znajduje się dziedziniec. Na dachu pałacu znajdują się ozdoby przypominające niską balustradę. Architekci klasycystyczni bardzo oszczędnie stosowali elementy zdobnicze. Te, które się pojawiają nawiązują zwykle do sztuki starożytnego Rzymu. Do najbardziej popularnych motywów zdobniczych należały wieńce, girlandy, kokardy, hełmy, tarcze, orły lub skrzyżowane sztandary. Na zdjęciu znajduje się kamienna płaskorzeźba przedstawiająca roślinny wieniec przymocowany do kamiennej ściany w dwóch miejscach. Detal architektoniczny charakterystyczny dla architektury klasycznej w kształcie trójkątnego pole pomiędzy gzymsami frontonu. Tympanony mogły być zarówno gładkie jak i bogato rzeźbione. Na zdjęciu znajduje się duża płaskorzeźba przedstawiająca liczne postacie w przeróżnych pozach. Znajduje się ona na szczycie budowli. Wejście do reprezentacyjnych budowli klasycystycznych z reguły poprzedzał portyk (łac. porticus, to znaczy „kolumnada”, „kryte przejście”). Ten charakterystyczny dla architektury świątynnej starożytnych Greków i Rzymian otwarty ganek związany z budowlą ozdobiony był kolumnami lub filarami. Na zdjęciu znajdują się czarne drzwi z szybą. Nad drzwiami w ścianie umiejscowiona jest półkolista czarna kamienna tablica. Po obu stronach drzwi znajdują się białe kolumny, a w białej ścianie znajdują się małe okna. Klasycystyczne kolumny nawiązywały do porządków architektury antycznej. Portyk przy Belwederze składa się z czterech kolumn w porządku jońskim, który wyróżniają ozdobne woluty kształtem przypominające baranie rogi. Na zdjęciu znajduje się szczyt kolumny ozdobiony elementami przypominającymi muszle. Za kolumną znajduje się duże okno. Klasycystyczne fasady, w przeciwieństwie do wcześniejszych, barokowych, cechowały się symetrią i zrównoważoną kompozycją. Ich twórcy oszczędnie stosowali elementy zdobnicze, takie jak wygięcia i skręty. Klasycystyczni architekci dążyli do uzyskania efektu harmonii. Projektowali budynki niskie, wydłużone, na planie prostokąta z wysuniętą częścią środkową zdobioną portykiem. Na zdjęciu wykonanym za dnia znajduje się Szkocka Akademia Królewska. Jest to szary masywny budynek wzorowany na architekturze greckiej. Na przedniej ścianie znajdują się kolumny, a nad nimi lekko spadzisty dach. Przed akademią ustawiona jest niewielka balustrada z latarniami. W innej części dachu powiewa flaga Zjednoczonego Królestwa.