Materiał jest częścią serii „Inne spojrzenie”.

Narodziny absolutyzmu europejskiego datujemy na przełom XVI i XVII w., a do jego najważniejszych teoretyków zaliczamy renesansowych myślicieli – Jeana Bodina i Niccolò Machiavellego. Ich poglądy miały wpływ na kształtowanie się rządów absolutnych w państwach Europy Południowej i Zachodniej. Najbardziej znanym władca absolutnym był król Francji Ludwik XIV. Natomiast absolutyzm oparty na ideach oświeceniowych wprowadzili w swoich państwach władcy Prus, Rosji i Austrii. Pod rządami władców absolutnych doszło do rozwoju gospodarki, a w konsekwencji zmian społecznych i zwiększenia gospodarczej roli burżuazji. Równocześnie pojawienie się nowych, lepiej wykształconych grup społecznych nie przekładało się na zmiany polityczne i ograniczenia władzy monarchy. Rozwój myśli oświeceniowej wpłynął na zmianę sposobu sprawowania władzy królewskiej, nie ograniczając jej, ale wprowadzając nowe obszary zainteresowania władcy.