Nasza zabawa z językiem ojczystym rozpoczyna się zaraz po urodzeniu, kiedy wysłuchujemy pierwszych słów, a następnie podejmujemy próby ich artykulacji. Mowa dzieci jest mową na opak – mnóstwo w niej błędów, udziwnień, przeinaczeń... Najliczniejsze w doświadczeniu szkolnym lekcje – z języka polskiego – służą ograniczeniu błędów i wpojeniu nam reguł oraz wypracowaniu właściwych nawyków językowych. Doświadczenie językowe jest doświadczeniem zarówno osobistym, intymnym, jak też wspólnym, społecznym. Zbiera i wyraża doświadczenie poszczególnego człowieka oraz całych grup. Jeden z XX‑wiecznych filozofów – Ludwig Wittgenstein – uważał, że granice naszego języka są granicami naszego świata. Nie da się zrozumieć siebie, świata i swoich relacji ze światem bez refleksji o tym, dzięki czemu w ogóle rozumiemy: bez refleksji o języku. Jednak nie każda refleksja musi dokonywać się w patetycznym nastroju poważnej naukowości. Źródłem poznania może być również zabawa. Sprawdźmy, ile można się dowiedzieć dzięki zabawom (z) językiem polskim wokół „Drzewo‑słowa”.