Ilustracja przedstawia górski pejzaż. Ukazuje porośnięte trawą i paprociami zbocza schodzące do jeziora znajdującego się w środku po lewej stronie. Do jeziora spływa woda z kilku wodospadów różnej wielkości. Po lewej stronie znajdują się prawie zgaszone ogniska. Obok porzucone siodło i koce. Po prawej stronie trzej jeźdźcy polują na jelenia. Po drugiej stronie jeziora gołe szczyty.
Co odbija lustro duszy? Nad wodą wielką i czystą... Adama Mickiewicza
Albert Bierstadt, Burza w Górach Skalistych, Góra Rosalie, 1866
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
Liryki lozańskie, jako jedne z ostatnich utworów poetyckich Adama Mickiewicza, zajmują w jego twórczości szczególne miejsce. Jacek Łukasiewicz stwierdza, że wiersze te są
Przyboś wobec liryków lozańskichkońcem drogi, wyrazem rezygnacji, smutnym zamknięciem twórczej osobowości człowieka i poety, Mickiewicza. Jednocześnie jednak mogą one być pobudzeniem, żywą wartością, aktualnym dla potomnych testamentem.
Źródło: Jacek Łukasiewicz, Przyboś wobec liryków lozańskich, „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” 1998, nr 23, s. 64.
Widzimy w nich spojrzenie poety wstecz i dostrzegamy sumę jego życiowych doświadczeń.
Twoje cele
Scharakteryzujesz sposób widzenia przyrody przez romantyków.
Rozpoznasz w tekście środki artystycznego wyrazu i omówisz ich funkcje.
Odczytasz w utworze sensy uniwersalne.