Niewiele problemów tak silnie angażowało umysły filozofów jak problem Boga bądź Absolutu. Wprawdzie w filozofii greckiej odwołania do bogów miały często charakter retoryczny, niemniej Platoński Demiurg – Budowniczy oraz Idea Dobra, a także Arystotelesowski Absolut to przykłady figur, którym przydano istotną rolę w konstrukcji systemów filozoficznych. Stały się też podstawą filozoficznych konceptualizacji Boga w myśli chrześcijańskiej.

Wraz z pojawieniem się filozofii chrześcijańskiej jako syntezy greckiej filozofii i chrześcijańskiej dogmatyki punktem wyjścia filozofowania stało się pytanie o stosunek racjonalnej myśli filozoficznej do treści Objawienia, zwłaszcza do kwestii istnienia Boga. Jaką rolę ma w osiąganiu prawdy racjonalny namysł filozoficzny? Czy umysł ludzki jest w stanie skonstruować dowód na istnienie Boga? Jak się ma poznawcza moc rozumu do wiary i treści, które są w akcie wiary przesądzone? Przekonasz się, że problemy te mają swoją nader ciekawą historię, której jedną z kart był tzw. ontologiczny dowód na istnienie Boga autorstwa Anzelma z Canterbury.