W czasach, gdy znaczenie poezji w życiu społecznym jest dużo mniejsze niż na przełomie XIX i XX wieku, być może trudno zrozumieć namaszczenie, z jakim młodopolanie traktowali mowę wiązaną. Niektórzy artyści uznawali wiersze za teksty natchnione, które pozwalają odbiorcy dotknąć absolutu. Dlatego też nie mogli posługiwać się w swojej twórczości zwyczajnym językiem. Budowanie niezwykłego, podniosłego nastroju stało się jednym z najważniejszych wyróżników młodopolskiej poezji.