Zarys relacji państwo – Kościół. Wprowadzenie
Materiał jest częścią serii „Inne spojrzenie”.
Państwo nie może rozciągać swej kompetencji, pośrednio lub bezpośrednio, na sferę religijnych przekonań ludzi. Nie może ono rościć sobie prawa do narzucania bądź zabraniania poszczególnej osobie lub wspólnocie wyznawania i publicznego praktykowania wiary.
Źródło: Jan Paweł II, „Zawsze Wierni” 2014, nr 4, s. 85.
Religia i organizacja religijna a państwo. Czy sfery te powinny przenikać się, czy być w stosunku do siebie autonomiczne? To pytanie często pojawia się podczas różnych dyskusji. Jednak, aby móc na nie odpowiedzieć, najpierw należy wiedzieć, czym jest religia, i czy jest to pojęcie równoznaczne z organizacjami religijnymi. Czy państwo układa swoje stosunki z religią czy organizacją religijną? Czy powinno ingerować w religię i jej wymiar duchowy, czy też może wyłącznie rozmawiać z instytucjami, które są jej wyrazem? I odwrotnie: religia czy organizacja religijna powinna mieć wpływ/nie mieć wpływu na decyzje państwowe?
Zastanów się nad tymi pytaniami, zapoznając się z niniejszym materiałem.
Wyjaśnisz pojęcie religii.
Wymienisz funkcjonujące w ramach religii formy organizacji religijnych.
Przeanalizujesz relacje państwa i organizacji religijnych na przełomie dziejów.
