Była to relacja bliższa pod względem ideologicznym i cieplejsza w kontaktach osobistych niż którykolwiek ze związków łączących wszystkich pozostałych amerykańskich prezydentów i brytyjskich szefów rządów – w taki sposób podsumował kontakty Ronalda Reagana i Margaret Thatcher pisarz Geoffrey Smith. W latach 80. XX w. oboje wymienili setki listów i odbyli niezliczoną liczbę rozmów telefonicznych. Zażyłość tych dwojga przywódców anglosaskich mocarstw nie powinna dziwić. Reagana i Thatcher łączyło bowiem przywiązanie do liberalnych zasad w gospodarce oraz tradycyjnych wartości w życiu społecznym. Oboje traktowali też swoją obecność w polityce jako misję i konsekwentnie, nie bacząc na przeszkody, kształtowali politykę swoich krajów zgodnie z własnymi zapatrywaniami. Zarówno Reagan, jak i Thatcher budzili kontrowersje już w czasach swoich rządów, byli jednak na tyle skuteczni, że stali się wręcz ikonicznymi postaciami odrodzenia świetności myśli liberalnej oraz „złotej ery konserwatyzmu” u schyłku zimnej wojny.

Indeks górny * cytat za: artykuł Reagan and Thatcher: 'Political soulmates', Halimah Abdullah, CNN, 2013, edition.cnn.com. Indeks górny koniec^{* cytat za: artykuł Reagan and Thatcher: 'Political soulmates', Halimah Abdullah, CNN, 2013, edition.cnn.com.}