Już pierwsze zdanie powieści Granica zdradza jej zakończenie. Ten celowy zabieg autorki otwiera świat wieloaspektowej powieści psychologicznej, stanowiącej studium człowieka i społeczeństwa. Analiza motywacji człowieka i podejmowanych przez niego wyborów stanowi dodatkową wartość utworu. Konstrukcja bohaterów odzwierciedla nieustanne ścieranie się dwóch perspektyw: ja - inni. Nałkowska szuka odpowiedzi na pytanie, jak bardzo to, w jaki sposób postrzegają nas inni, różni się od tego, jak postrzegamy samych siebie. Zastanawia się też, w jakim stopniu nasze działania zależą od czynników zewnętrznych czy oczekiwań innych ludzi. Problematykę społeczną łączy z problematyką filozoficzną - stawia pytania o to, czym są normy etyczne i prawda, jakie motywacje mają ludzkie zachowania i jaki jest sens istnienia.