Nadrzędnym celem całej filozofii Fryderyka Nietzschego było doprowadzenie do zaistnienia jednostki wybitnej, ze wszech miar idealnej, zwanej nadczłowiekiem. Nie ma też przesady w stwierdzeniu, że w zasadzie cała myśl filozoficzna Nietzschego stanowi drogę do tej wyidealizowanej postaci. Jednak kim tak naprawdę była ona w oczach filozofa? Skąd się wzięła? Jaka była jej geneza? I czy można – jak chcieliby niektórzy krytycy – zignorować ją jako wymysł chorego psychicznie człowieka?