Czy wiesz, do czego odnosił się młodopolski poeta Kazimierz Przerwa‑Tetmajer, pisząc: „Z otchłani klęsk i cierpień podnoszę głos do Ciebie, / Nirwano!”? To nawiązanie do Schopenhauera, jednego z największych pesymistów w filozofii. Lektura jego dzieł wywarła wielkie wrażenie na Nietzschem, który jednak formułował myśl optymistyczną, wierząc w ludzkie dążenie do doskonałości. Arthur Schopenhauer uważał, że los człowieka wyznacza cierpienie, niespełnienie, lęk przed śmiercią, a szczęście jest nieosiągalne. Schopenhaueryzm był popularnym prądem umysłowym epoki modernizmu i ogromną inspiracją dla dekadentów. Kontemplacja sztuki miała zresztą stanowić jedyną ulgę dla człowieka pogrążonego w otchłani.