W okresie międzywojennym funkcjonowały w Polsce dwa różne ustroje polityczne. Początkowo była to demokracja parlamentarna z centralną rolą sejmu pochodzącego z wolnych wyborów. Natomiast w 1926 r. Polska stała się państwem autorytarnym i znaczenie parlamentu stopniowo zmniejszało się. Wyborom towarzyszyło wiele nadużyć, ostatecznie opozycja w ogóle przestała być reprezentowana w organach państwa. Powyższe zmiany odzwierciedlane były w kolejnych ustawach konstytucyjnych II Rzeczypospolitej.