Rozpoczyna się nowa epoka: epoka uścisku z teraźniejszością. Zrodziły się nowe państwa i nowe życie narzuci im nowe nakazy. […] Bakcyl nowoczesności będzie musiał stać się totemem. Miasto, masa, maszyna i ich pochodne: szybkość, wynalazczość, nowość, potęga człowieka i epoki, zapasy z niebem, lot na stalowych skrzydłach […], skok w teraz – stają się dla nas przedmiotem nieznanych uniesień
– pisał w 1922 roku poeta Tadeusz Peiper, przewidując, w którą stronę, wraz z ogólną modernizacją państwa, rozwinie się literatura.
Twoje cele
Przeanalizujesz, jakie książki czytano prawie 100 lat temu.
Ocenisz, czy poeta mógł być ówczesnym celebrytą.
Scharakteryzujesz mapę kawiarni literackich międzywojennej Warszawy.